Արմեն Մխեյան
Դավաճանության գինը
ՄԱՍ ԵՐԿՐՈՐԴ
***
Անահիտը պտուտակահանը մեկնեց Սամվելին:
Սամվելը գործի անցավ:
-Անահիտ, շտապ փորձիր գտնել նախարարի անձնական բջջայինի
հեռախոսահամարը, կամ վարչապետի, եթե հնարավոր
կապվել,
զանգիր
ոստիկանություն
ու
պահանջիր
չլինի
անձամբ
ոստիկանապետին:
-Ոստիկանները դեռ կարող են այստեղ լինել, կանչե՞մ, միամտորեն հարցրեց Անահիտը:
-Միայն անձա՛մբ նրանց, և ոչ մի դեպքում չնշես իմ անունը:
Փականը
քանդելն
այդքան
էլ
բարդ
գործ
չէր
ինչպես
պատկերացնում էր Սամվելը: Թեպետ նման գործ կյանքում բացառիկ
դեպքերում էր արել, բայց նախախարության, այն էլ փոխնախարարի
աշխատասենյակի դուռ բացելն եզակի դեպք է:
Անահիտն ու Տաթևը զբաղված էին հեռախոսահամարների
փնտրտուքով: Անահիտի կցկուտուր բառերից Սամվելը հասկացավ,
մի շարք պաշտոնյաներ արտահերթ անվտանգության խորհրդի
նիստին էին մասնակցում և անհնար էր նրանց հետ կապ հաստատել:
Մնում էր նախարարին զանգել:
Վերջապես զանգը գնաց:
Անահիտն էլ ավելի վախեցած տեսք ընդունեց: Իր կարճ
աշխատանքային փորձի ժամանակ երբեք չէր եղել, որ անմիջապես
40