Mış Gibi
Ayşe Altıntaş
Teslim olmadı karanlığa gözleri,
Upuzun direndi.
Utançtan içine kapandı, ay ışığı,
Kuyunun son çığlığıydı oysa,
Direndi Yusuf, bilendi.
Bir karınca sabrında,
Upuzun.
Kapalı gişede seyirciler,
Kısa metrajlı bir filme dönüştüler.
İlk kez görüyor-muş gibi,
Şaşkın ve üzgün- müş gibi,
Peyderpey geçip giden insanlığı,
Son trenle uğurladı,
Upuzun.
Bir küçük masumiyet vicdana dokunup geçti,
Merasimlerin ruhu muvazeneye sürüklendi,
Hangi yara sardı bizi,
Kan- dık unutkan bir dimağa,
Çürümeye başladık,
Upuzun.