Aralık aralık | Page 12

Vaveyla / II Ebru Aydın Gelmedin...(!) Ne de çok bekledim oysa Tanıktır suladığım mor menekşe Rüzgardan salınarak süzülen bahçemde ki salkım söğüt tanıktır.. Duvara tırmanan haylaz sarmaşık Ve sensiz bir seherde ayaz da buğulanan pencere. Sen başka alemde Ben sana çıkmaz yolların eşiğinde biçâre... Karlar yağıyor üşüyen ellerime vâveyla Yine şehrimin ağuşuna beyazlar düştü Sensiz bir mevsim daha takvimden göçtü Bir bank üzerine yığılmış onca hüzünle Seyre dalarken maverânın simâsına Beyaz bir melek gülümsüyor dudaklarıma... Yine karlar yağıyor üşüyen ellerime vâveyla Bir hüzün akşamını ağırlıyor kalbim Buzuldan kalma şu koca kent Yamaçlarına vardığım onca uçurumun sonunda Gömüp hatıraları Hicret ediyorum kalbinden hicran ülkesine Ah vâveyla Nâr olmana rızam yokken Uğrunda yâr olurum sensiz ...!