8 . Hala üniversite hayalleri kuranlara “ bilseler çok iyi olur ” diyebileceğin bir şeyler var mı ?
En önemlisi kişinin kendini tanıması ve uygun mesleği seçebilmesi . Sınav döneminde herkes en iyi puanı almak , en iyi okula gitmek , en çok tercih edilen mesleği yapmak için çabalıyor . Ama önemli olan kendisinin ne istediği . Kendi istemediği yere gidip sonrasında bırakan , bölüm değiştiren çok arkadaşım oldu . Sınav döneminde ilk yıl hedefine ulaşamayanlar o bir yılı çok büyük bir kayıp olarak görüyorlar . Ama eğer istediğin yere gidemeyeceksen , istediğin mesleği seçemeyeceksen bu tüm hayatının kaybına neden oluyor .
10 . Ceren ’ in hayatı bundan sonra nasıl olacak ; hedefleri , beklentileri neler ?
Önümde bir TUS dönemi var , şimdilik ona odaklanıyorum . Ankara veya İstanbul ’ da Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanlığı alanında devam etmek istiyorum . Asistanlığı dört yıl sürüyor ve bu dönemde kesin olarak yurtdışına gitmeyi hedefliyorum . Gidip orada kalmak değil ama kısa süre de olsa orada bulunmak , bakış açımı genişletmek ve yeni hedefler edinmek istiyorum . Akademiye mi yoksa hekimliğe mi devam edeceğime uzman olduktan sonra gideceğim hastane karar verecek diyebilirim .
11 . Her sene yenilenen TEB Ankara ' nın bilmesini , unutmamasını istediğin bir şey var mı ?
9 . En başından yepyeni bir üniversiteli olsaydın şimdi , neleri başka türlü yapardın ?
Üniversite kendine pek çok şey katabileceğin bir dönem . Sadece eğitim anlamında diye algılamak çok yanlış , alınan eğitimin yanında sosyallik ve dil gibi pek çok beceri de yer alıyor . Ben yeniden başlasam dile daha çok önem verirdim . Şuan İngilizce biliyorum evet , ama Almanca ya da farklı bir yabancı dil daha öğrenmediğim için sorguluyorum kendimi zaman zaman . Yurt dışında staj yapma imkanım olmadı ve bunu bir eksiklik olarak görüyorum . Okulların destek verdikleri programlar oluyor . Bu programlarla başka bir ülkede hem kendi bölümümün yurt dışındaki işleyişini görmeyi hem de farklı bir bakış açısı kazanıp gezip görmeyi isterdim . Onun dışında verimli bir öğrencilik hayatı yaşadığımı düşünüyorum . Mesela dans etmeyi çok istiyordum , ilk üç yıl dansa gittim . Box yapmak istiyordum , kick-box yapma fırsatım oldu . Hayattan istedikleri , kendilerini geliştirmeyi hedefledikleri alanları ufak ufak tatmalarını öneririm herkese . Neyi sevip neye devam etmek istediğini kararlaştırmak için çok doğru bir yer üniversite .
Pandemi döneminde hayatın her alanında olduğu gibi sosyal çevrelerde de kopukluklar oldu ister istemez . Çevrim içi etkinliklerle olabildiğince eksikleri tamamlamaya çalıştık ama ben yüz yüze olduğumuz zamanları çok özledim . Piknikler , dönem başında “ hadi gelin tanışalım ” dediğimiz zamanlar , dönem sonunda da “ oh be sonunda bitti ” dediğimiz anlar oluyor . Kamplarda bir yandan transkript toplamaya çalışırken bir yandan sweatshirt ’ leri dağıttığımız , farklı bölgelerden arkadaşlarımızı gördüğümüz anlar oluyor . Bu durumlarda TED ruhunu hissediyoruz . Bunların devam etmesini , unutulmamasını çok isterim .
18 Aidiyet