Hoe ik als ouder van een thuiszitter actief werd binnen ACT!
Als ouder van een thuiszitter kun je in een isolement komen te zitten. Maar hoe kom je daar weer uit? Laura Heerooms vertelt hoe ze als ouder van een thuiszitter bij ACT! terecht kwam. Haar verhaal geeft daarbij een mooie balans weer van geven en ontvangen.
ijn naam is Laura Heerooms, ik ben 48
jaar en moeder van een zoon van 14. Ik
kom oorspronkelijk uit Amsterdam en ben nu woonachtig in Friesland. Eerder werkte ik lange dagen als sales manager in de food branche en had een fijn sociaal leven waarbij ik weinig thuis was. Ik zie mijzelf als een bevlogen mens die niet perse voor de makkelijke weg gaat. Ik ben ad rem, adequaat en oprecht. Ik hou niet van onrechtvaardigheid, dan zoek ik alles uit tot er een goede balans gevonden is.
k ben in Friesland beland omdat ik graag
wilde dat mijn zoon in een rustige
omgeving op zou groeien. Dit was uiteindelijk helaas niet zo. Door een nare scheiding en financiële problemen kon ik mijn werk als sales manager niet meer voortzetten. Mijn zoon kwam tussen wal en schip te zitten waardoor hij uiteindelijk een thuiszitter werd. Door een complexe samenstelling van betrokken instanties en ambtenaren en de invloed van de vader werd de situatie voor mijn zoon steeds nijpender. De rechter noemde het een loopgravenoorlog.
'De rechter noemde het een loopgravenoorlog'
k kreeg contact met ACT! via een vriend op
Wordfeud! (waar is het al niet goed voor...)
en vanaf dat moment keerde langzaam het tij. In april 2017 ging ik naar een ACT!dag in Amsterdam en daar voelde ik me gehoord en gezien. Ik voelde me verbonden met de andere aanwezigen en merkte voor het eerst dat ik niet alleen was met mijn problemen.
nmiddels, door enorme investering van
ACT! en aansluitend de andere betrokken
partijen, lijkt er een nieuwe opening met toekomstperspectief voor mijn zoon. Als ouder kan je het niet alleen. Via de interventie van ACT! werd er voor het eerst met elkaar gesproken in plaats van tegen elkaar!
Laura Heerooms
M
I
I
I
10
ouders