A voz de Sabón Carla López Iglesias e Óscar Cabrejo comunicación | Page 5

Diario atopado na casa da amante:  
ENCONTROS DOS NAMORADOS ANTES DE PLANTEAR A MORTE DE 
RITA  
Coñecín a un home aposto, elegante e adiñeirado. Paréceme moi guapo. Por certo, que é o 
pai dun dos alumnos meus de Suevos.  
Hai pouco acercouse a min para preguntarme polo progreso do seu fillo. Dende aquela 
falamos case todos os días. Eu creo que me quere coñecer mellor.  
Os meses foron pasando. Empecei a quedar con el. Ao principio falabamos das nosas 
cousas; despois coido que ambos comezamos a sentir cousas un polo outro. Aproveitamos 
as viaxes da súa muller para poder pasar algunha noite xuntos.  

MOMENTO NO QUE COMEZAN A PLANEAR O ASASINATO 
Hoxe é un día importante, xa que temos que pensar que se vai facer con esa muller, que é 
unha molestia para as nosas vidas. Ten que ser algo disimulado, pero debemos 
asegurarnos de que queda sen vida e de que ninguén está a ver nada. Non é nada doado 
pensar estas cousas, quen me diría a min que formaría parte de algo así… Terá algo 
previsto xa este homiño? Porque eu tiña pensado que de súpeto aparecese un coche e a 
levase por diante, pero non sei se lle parecerá a mellor idea. 

ARGALLANDO NA MORTE DE RITA 

Cada vez son máis consciente de que isto vai en serio, e de que a morte desa muller é 
cuestión de tempo. Agora non podo mirar cara atrás , preciso coller forzas , apoiarme en 
Bernardo, e pensar que a morte dela é o mellor para que nós sexamos felices; ese 
matrimonio foi unha equivocación. Sei que ela chegou á vida do meu Bernardiño antes, e 
que xa teñen a súa familia montada , pero tanto me ten, eu tamén teño dereito, porque 
nos amamos, e se para iso teño que acabar con ela ...pois non queda outra...   
O plan está tan ben pensado polo meu amor que non ten marxe de erro . Segundo el 
,agora a nós tócanos esperar, xa que a morte queda en mans de terceiros debido a que 
ningún dos dous queremos mancharnos de sangue .  
Teño a lixeira sospeita de que o encargado do traballo suxo vai ser o pobre do criado, xa 
que Bernardo, co corazonciño que ten, non lle vai poñer unha man enriba a Rita.