నేను లేకపొతే మనిషి బ్రతకలేడు అని ఉన్న నాకు ఒక గువ్వా అడిగిన ప్రశ్నలివి :
తల్లిదండ్రులు తమ బిడ్డను కంటికి రెప్పలా చూసుకుంటారు . మరి నీకేవరున్నారు ?
తల్లా ?? తండ్రా ??
అమ్మ గోరుముద్దలు , జోల పాట నాన్న అండ దండ పొందలేని జీవం లేని నువ్వు వాటిని దూరం చేయగలవా??
తోబోట్టువుల ప్రేమ తెలియని నీకు వాటిని విడతీసే అర్హత ఉందా ?
బంధానికి అర్ధం తెలియని ఓ కాగితపు ముక్కా నీకు దాని వాటి గొప్పతనం తెలుసా??
క్షణక్షణానికి , మనిషి మనిషికి విలువ మారే నీ జీవితానికి ఒక అర్ధం ఉందా?
ఈ ప్రశ్నలు విన్న నాకు కలిగిన భావం ఇది :
"మనిషి జీవితం లో నేను ఒక భాగం మాత్రమే
మనిషి , బంధాలు నన్ను సృష్టించాయి . కానీ నేను వాటిని సృష్టించలేను , అణచివేయలేను .
అది నా భ్రమ మాత్రమే.
నేను మనిషి జీవితం లో ఒక భాగాన్ని మాత్రమే . అలా ఉండటమే ఇద్దరికీ మంచిది .
" అతి అనర్ధానికి కారణం "
అలానే నేనే జీవితం అనుకుంటే
మనిషి తన అస్తిత్వాన్ని కోల్పోయే రోజు రావచ్చు
తుది పలుకుగా
"మనిషి మనిషిగానే ఉండాలి 'మనీ' షి గా మారొద్దు. "