"25th hour" project | Page 214

“25th hour” project Τώρα τη βλέπω μπροστά μου, με τα μάτια νεκρωμένα από ψυχή, στερημένα από αγάπη, να κραυγάζει με λόγια-μαχαίρια πως η ύπαρξή μου κατακρεούργησε τα όνειρά της, πως το πρώτο μου γέλιο ήχησε σαν παράπονο απειλητικό στ’ αυτιά της, πως η ζωή της είχε λασπώσει από αγιάτρευτα όνειρα όταν γεννήθηκα αποσιωπώντας εμβατήρια ζωής. Μητέρα! Μπορώ να σε λέω έτσι; Οι λέξεις σου αιχμηρές πετάγονται σαν φάλτσες νότες και μου γα