Μηνά Αλ. Αλεξιάδη από τη δεκαετία του 1970 μελετούν συστηματικά την προφορική
λαϊκή στιχουργία των καρπάθικων τραγουδιών και ιδιαίτερα των μαντινάδων.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 οι ερευνητές εστιάζονται στην διάσταση της
κοινοτικής λειτουργίας και της διαλογικότητας του καρπάθικου γλεντιού. Οι ερευνητές
[A. Caraveli, Π. Κάβουρας, R. Brandl, Μ. Κρητσιώτη, Μ. Ανδρουλάκη, Β.
Σκευοφύλακα, Η. Βασιλαράς, Β. Χρυσανθοπούλου] ενδιαφέρονται να καταγράψουν
και να κατανοήσουν την κοινωνική του διάσταση, δηλαδή τους τρόπους με τους
οποίους συμμετέχουν, συνδιαλέγονται και συλλειτουργούν τα μέλη της κοινότητας
ως ‘γλεντιστές’ (μερακλήδες, οργανοπαίκτες, τραγουδιστές, χορευτές, κεραστές,
συμμετοχικοί παρατηρητές, κ.α.). Στο πλαίσιο αυτό αποτυπώνεται ιστορικά το
γεγονός του γλεντιού ως το αποτέλεσμα κοινοτικής αλληλόδρασης, η οποία δομείται,
επηρεάζεται και αναδιαμορφώνεται συνεχώς από τους εκάστοτε συμμετέχοντες στο
γλέντι και τις συνθήκες που κατά περιόδους επικρατούν στην κοινότητα.
Σημαντική συμβολή στην ιστορική αποτύπωση του στοιχείου προσφέρουν: α) τα
αρχεία χειρογράφων σε ερευνητικά κέντρα (Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής
Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, Λαογραφικό Μουσείο & Αρχείο του Τμήματος
Φιλολογίας του Ε.Κ.Π.Α.)· β) πολλά ιδιωτικά αρχεία (φωτογραφικά από τα μέσα του
20 ου αιώνα, ηχητικά από τη δεκαετία του 1970 και οπτικοακουστικά από τη δεκαετία
του 1980 έως σήμερα), τα οποία ανήκουν κυρίως σε εντόπιους· γ) φωτογραφικά
καλλιτεχνικά λευκώματα και εκθέσεις· δ) μουσικές εκδόσεις και ε) εθνογραφικά και
εναλλακτικού τουρισμού ντοκιμαντέρ και εκπομπές.
32