Koos (87): “Ik moest wel even wennen aan het geschreeuw van die kinderen, maar nu ik eraan
gewend ben, kijk ik juist uit naar mooi weer, want dan komen ze weer. Sterker nog: ik ga elke
middag bij de speeltuin zitten in plaats van een dutje te doen. Ik moet toegeven dat ik dan
wel eens wegdommel maar ik geniet van die kinderen. Vroeger was ik stuurman bij een internationale scheepvaartmaatschappij. Ik heb regelmatig een groepje kinderen die bij me zitten en
luisteren naar mijn belevenissen in India, Australië of Argentinië.”
“Het is best gek dat je speeltuintjes niet
in de buurt van bejaarden aanlegt als
de bejaarden zich soms eenzaam
voelen en kinderen weleens vinden dat
ze te weinig aandacht krijgen.”
Thijs (12): “Aan het eind van het laatste schooljaar
hebben we een presentatie gegeven over wat we
hebben gedaan voor de mensen in de buurt en de
ambtenaren. Dit was heel leuk want er kwamen veel
mensen.”
Margot (44): “De presentatie van het gebiedsplan van en door de kinderen is een hoogtepunt.
De verrassende ideeën waar zij mee komen zijn eyeopeners voor ons als volwassenen. Het plan
van de kinderen is het conceptplan dat wij als vertrekpunt nemen. Als tuinarchitect krijg ik van de
gemeente mee waar ik op moet letten. Samen met Marcel van twee straten verderop maak ik het
plan voor de groenvoorziening in ons gebied. Wat hij allemaal weet over bomen, planten en het
onderhoud hiervan is ongelofelijk. Op verschillende gebieden worden plannen gemaakt, zoals
voor ruimtelijke ontwikkeling, voor ouderen en jongeren. Het periodiek overleg is heel nuttig,
want als je bijvoorbeeld besluit om een speeltuin bij een bejaardenflat te zetten, moeten wij er
minder geraniums inplannen. Ons gezamenlijke plan presenteren we weer aan de kinderen. We
vertellen waarom sommige dingen wel of niet mogelijk waren.”
81