Hier had ik flink de pest in en ik was behoorlijk kwaad op die gekke aap. Met grote moeite besloot
ik hem een laatste kans te geven. Terwijl ik Donkey voortbewoog over het eiland, zag ik plotseling
iets glinsteren. Massieve rotsblokken, die steeds groter werden als ik dichterbij kwam. Een
tempel !
Ik klom naar boven. Toen ik op de top belandde viel ik plotseling voorover. Ik dook in een gapend
gat en belandde met een doffe klap op de grond. Daar was ik, in de tempel. Een prachtige ruimte,
met blinkende diamanten en gouden plakkaten. Beneden bevond zich een groot meer. Het goud
weerspiegelde in het water. Ik bedacht me geen moment en sprong vanaf de pilaar in het water.
Ik zwom wat in de rondte, tot ik een deur ontdekte op de bodem van het water. Ik trok het luik
open en werd meegezogen naar een andere wereld. Te midden van een hoop vuur bevond zich
een grote krokodil die het fort bewaakte; de ‘eindbaas’. Plotseling stormde de krokodil op me af.
Het duel begon! Ik sprong de lucht in om zijn aanval te ontwijken. Vervolgens draaide ik me snel
om, om hem een harde dreun op zijn snuit te verkopen. Raak!
De krokodil was flink aangedaan. Ik moest nog een paar klappen incasseren, maar kon hem
daarna de mokerslag verkopen. Het beest stortte neer op de grond. Vervolgens daalde vanuit de
lucht een ster. Ik had gewonnen!
Wauw! Dit voelde zó goed! De zweem van euforie was vele malen groter dan bij de eerdere
Donkey-games. Dat ik er zelf naar moest zoeken en de oplossing niet voor het oprapen lag,
maakte de beloning uiteindelijk vele malen groter. Ik was uiterst gelukkig.
Een mooi moment. En een parallel met de ideale overheid, ook al is dat geen jungle met apen als
hoofdrolspelers. Wat dan wel? Net als bij Donkey Kong 64, staat in de ideale overheid niet alles
vast. Je moet dingen zelf ontdekken. En daar haal je een hoop voldoening uit.
41