op. Daaruit komen goede initiatieven voort, wat aantoont dat inwoners prima in staat zijn om
taken van de overheid over te nemen.
Naast de tijdgeest helpt ook de technologie. Nog maar een paar jaar geleden stond ‘inspraak’
gelijk aan langdradige inspraakavonden en lange wachttijden tot het antwoord kwam op een brief
aan de gemeente. Social media en apps maken de communicatie met de lokale overheid tegenwoordig een kwestie van minuten. Het is makkelijker en goedkoper dan ooit voor de gemeente
om de vinger aan de pols te houden bij de inwoner, plannen te toetsen en bij te schaven en
wensen te inventariseren.
Een kansen- of leerfabriek is niets anders dan een door de overheid gecreëerd kader waar beleidsmakers en –uitvoerders samen met inwoners, bedrijfsleven, onderwijs en wetenschap aan de slag
kunnen met vernieuwing en verbetering. Zo ontstaat een speelplaats met vergunningsvrije zones,
vroegtijdiger en diepgravender inspraak, nieuwe initiatieven in het kader van de participatiemaatschappij etc. Naast de concrete resultaten, ontstaan nieuwe en constructieve samenwerkingsen inspiratievormen. Het spelen zelf. Daar moet dan wel de juiste mindset voor aanwezig zijn,
want technologie is niet voldoende. Het gaat ook en vooral om de mentale instelling van en bij de
gemeente.
Naïef en vooruitstrevend
Jonge ambtenaren hebben daarbij de sleutel in handen. Bovenstaande constatering hangt namelijk deels samen met een generatiewissel. De snelle technologische ontwikkelingen, in combinatie met inwoners die zelf initiatief nemen, maken dat zij de sleutel in handen hebben om de
overheid een eigentijds gezicht te geven. Zij zijn opgegroeid met internet, social media en een
overheid die minder allesbepalend is. Zij zijn het ook die vernieuwing verder kunnen brengen,
117