samen met vernieuwende inwoners. Waar zij elkaar vinden, kunnen‘ leerfabrieken’ ontstaan; omgevingen waarin een dienstbare overheid en betrokken inwoners samen de contouren schetsen van een participatiesamenleving die letterlijk en figuurlijk‘ werkt’.
Gemeenten geven speelruimte, enthousiaste ambtenaren faciliteren en inwoners ontwikkelen en voeren uit wat de overheid niet kan of wil. Deze ideaalsituatie ontstaat niet vanzelf. Daar zijn ook bij de gemeente initiatiefnemers voor nodig. Die zie ik vooral voortkomen uit de jongere generaties. Niet omdat deze slimmer of meer veranderingsgezind zouden zijn dan de oudere generatie. Integendeel, dat zou onrecht doen aan de enorme transformatie die de lokale overheid de laatste decennia juist dankzij hen heeft kunnen doormaken. Maar de generatie die is opgegroeid met touch screen en handheld heeft natuurlijk wél over het algemeen meer natuurlijke affiniteit met technologische innovatie. Het is logisch om te verwachten dat zij het gros van de early adaptors vormen en deze verwachting is allesbehalve een diskwalificatie van de oudere collega. Zijn of haar meerwaarde schuilt in ervaring en de vaardigheid om technische concepten concreet en toegankelijk te maken. Maak het mogelijk dat elke ambtenaar precies dát soort werk doet waarin hij of zij excelleert en de meeste voldoening uit put. Technologie maakt maatwerk mogelijk; de gemeentelijke organisatie zou dat ook moeten doen. Tegen de jonge ambtenaren zou ik willen zeggen: wees naïef en vooruitstrevend in je werk. Toon lef en loop voor de meute uit. Je zult zien dat je met die instelling veel kunt bereiken.
samen met vernieuwende inwoners. Waar zij elkaar vinden, kunnen‘ leerfabrieken’ ontstaan; omgevingen waarin een dienstbare overheid en betrokken inwoners samen de contouren schetsen van een participatiesamenleving die letterlijk en figuurlijk‘ werkt’.
“ De snelle technologische ontwikkelingen, in combinatie met inwoners die zelf initiatief nemen, maken dat zij de sleutel in handen hebben om de overheid een eigentijds”“ gezicht te geven.”
Gemeenten geven speelruimte, enthousiaste ambtenaren faciliteren en inwoners ontwikkelen en voeren uit wat de overheid niet kan of wil. Deze ideaalsituatie ontstaat niet vanzelf. Daar zijn ook bij de gemeente initiatiefnemers voor nodig. Die zie ik vooral voortkomen uit de jongere generaties. Niet omdat deze slimmer of meer veranderingsgezind zouden zijn dan de oudere generatie. Integendeel, dat zou onrecht doen aan de enorme transformatie die de lokale overheid de laatste decennia juist dankzij hen heeft kunnen doormaken. Maar de generatie die is opgegroeid met touch screen en handheld heeft natuurlijk wél over het algemeen meer natuurlijke affiniteit met technologische innovatie. Het is logisch om te verwachten dat zij het gros van de early adaptors vormen en deze verwachting is allesbehalve een diskwalificatie van de oudere collega. Zijn of haar meerwaarde schuilt in ervaring en de vaardigheid om technische concepten concreet en toegankelijk te maken. Maak het mogelijk dat elke ambtenaar precies dát soort werk doet waarin hij of zij excelleert en de meeste voldoening uit put. Technologie maakt maatwerk mogelijk; de gemeentelijke organisatie zou dat ook moeten doen. Tegen de jonge ambtenaren zou ik willen zeggen: wees naïef en vooruitstrevend in je werk. Toon lef en loop voor de meute uit. Je zult zien dat je met die instelling veel kunt bereiken.