De Nederlandse kunstschilder, schrijver Adrianus Johannes Petrus Stahlecker werd op 23 juli 1937 in Den Haag geboren. Hij wilde kunstenaar worden, maar zijn vader dacht hier anders over en beschouwde het tekentalent van zijn zoon als een hobby.
Zo begon Adrians carrière in het koks vak. Op zijn vijftiende begon hij in het kader van het leerlingstelsel in de keuken van restaurant Formosa. Later als aide de Fourneau in het Victoria Palace Hotel in Parijs en als kok en kelner de Holland Amerika Lijn.
Op zijn 19e nam hij een seizoenbaantjes aan waardoor hij gedurende de wintermaanden de Vrije Academie kon bezoeken en volgde portretlessen van de bekende schilder Hessel de Boer. In 1961 maakte hij zijn debuut in de toenmalige kunstzaak De Plaats in Den Haag waarbij de kritiek unaniem enthousiast was: Na enkele tentoonstellingen in Nederland vertrok hij in 1962 naar Spanje met het idee zich op Ibiza te vestigen maar bleef hangen in Barcelona waar hij op de bovenste etage van Gaudi’s La Pedrera aan de Paseo de Gracia woonde en waar hij in 1963 in de galerie Sala y de Arte Moderno exposeerde. Nog datzelfde jaar exposeerde hij in Madrid in Galerie Grifé y Escoda onder auspiciën van de Nederlandse ambassadeur Jonkheer van Panhuys. Het dagblad YA schreef; “Hij is een voortreffelijk kunstenaar die in het Nederlands voelt en denkt, maar zich in zijn schilderijen in het Spaans uitdrukt.
In 1964 exposeerde hij in Madrid onder bescherming van de kort daarvoor gehuwde prinses Irene en Carlos Hugo de Bourbon Parma. Er volgden in de loop der jaren diverse tentoonstellingen in Nederland en in het buitenland, o.a. Parijs (Marcel Bernheim) Londen, Düsseldorf (Die Brücke), Antwerpen, Willemstad Curaçao en Berlijn. In Spanje nam hij deel aan groeptentoonstellingen zoals de Salon de Mayo en de Salon de Hospitalet. Tevens won hij de zilveren medaille van Baňolas en werd opgenomen in het belangrijke lexicon van Visual Artists 1750-1950.