44
ข้าม " เขากลับมาแล้วรึนี่ ?" เจ้าชายน้อยถาม " ไม่ใช่คันเดียวกันหรอก เป็นขบวนแลกเปลี่ยน " " เขาไม่พอใจที่ที่เขาอยู่รึ " " คนเราไม่เคยพอใจในที่ที่ตนอยู่เลย " พนักงานตอบ แล้วรถเร็วขบวนที่สามไฟเปิดจ้าก็ส่งเสียงแบบฟ้าร้องมา " เขาคงกําลังตามนักเดินทางกลุ่มแรกกระมัง ?" เจ้าชายน้อยถาม " เขาไม่ได้ตามอะไรทั้งสิ้น พวกเขานอนหลับอยู่ในนั้น หรือไม่ก็
นั่งหาว พวกเด็ก ๆ เท่านั้นที่แนบหน้ากับกระจก "
" พวกเด็ก ๆ เท่านั้นที่รู้ว่าตนเองต้องการอะไร " เจ้าชายน้อย กล่าว " เขาเสียเวลาให้กับการค้นหาตุ๊กตาผ้า และตุ๊กตานั้นมี ความสําคัญมาก และถ้าใครมาเอามันไปจากเขา เขาก็จะร้องไห้ …."
" พวกเขาช่างโชคดีจริงนะ " พนักงานเปลี่ยนเข็มรถไฟกล่าว
๒๓
" สวัสดี " เจ้าชายน้อยทัก " สวัสดี " พ่อค้าทักตอบ
พ่อค้าคนนี้ขายยาเม็ดสําเร็จที่แก้กระหายน้ํา เราจะต้องกินมัน อาทิตย์ละเม็ด และเราก็จะไม่อยากดื่มเลย
" ทําไมเธอจึงขายของนี้ ?" เจ้าชายน้อยถาม " เพราะมันประหยัดเวลาได้มากทีเดียว " พ่อค้าตอบ " ผู้ชํานาญ
ได้คํานวณดูแล้ว เราสามารถออมเวลาได้ตั้งห้าสิบสามนาทีต่อสัปดาห์ " " แล้วเขาใช้เวลาห้าสิบสามนาทีทําอะไรกัน " " เขาก็ทําสิ่งซึ่งเขาอยาก …"
" ถ้าหากตัวฉันมีเวลาห้าสิบสามนาทีนั้น ฉันจะค่อย ๆ เดินไปสู่ ธารน้ํา ….." เจ้าชายน้อยรําพึงกับตัวเอง