16
เขาหน้าแดงก่ําและกล่าว ต่อไปอีกว่า
" ถ้าใครคนหนึ่งรัก ดอกไม้ดอกหนึ่งซึ่งมีเพียงดอก เดียวเท่านั้นในดวงดาวนับ พันล้านดวง เพียงแต่เขาได้ มองดูมันเท่านั้นก็ทําให้เขามี ความสุขพออยู่แล้ว เขาจึงรําพึง กับตนเองว่า ' ดอกไม้ของฉันอยู่ ที่นั่น บนดวงดาวดวงหนึ่งนั้น ….' แต่ถ้าแกะกินดอกไม้นั้นไปเสีย ก็เปรียบเสมือนดวงดาวทุกดวง ดับพรึบพร้อมกันในสายตาของ เขาผู้นั้น และเรื่องนี้เป็นเรื่องไม่
สลักสําคัญรึ ?"
เขาไม่สามารถกล่าวอะไร ต่อไปได้อีก เขาสะอื้นฮักปล่อยโฮ ออกมา กลางคืนเข้าครอบคลุม ฉัน วางมือจากเครื่องไม้เครื่องมือ ฉัน ไม่ยี่หระแล้วเจ้าค้อนของฉัน เจ้า ตัวน้อตหรือความกระหายน้ําและ แม้แต่ความตาย เพราะว่าบนดาว ดวงหนึ่ง บนโลก โลกของฉัน มนุษย์เรานี้เองแหละ ฉันมีเจ้าชาย น้อยที่จะต้องปลอบโยน ฉันโอบ เขาในวงแขน กล่อมเขา ฉันบอก กับเขาว่า
" ดอกไม้ที่เธอรักไม่ได้อยู่ในระหว่างอันตรายเลย … ฉันจะวาดปลอกปากให้มัน ให้เจ้าแกะน้อยของเธอ … และฉันจะวาดเครื่องป้องกันตัวให้ดอกไม้ของเธอ ด้วย … ฉัน …"
ฉันไม่รู้จะพูดอะไรอีก ฉันรู้สึกออกจะเก้ ๆ กัง ๆ และขัดเขิน ไม่รู้ ว่าจะเข้าถึงเขาได้อย่างไร ไม่รู้ว่าจะปลอบเขาอย่างไรดี เพราะว่าดินแดน แห่งน้ําตานั้นแสนจะเป็นแดนลี้ลับ