บันทึก 25 ปีธรรมศาสตร์ลำปาง บันทึก 25 ปีธรรมศาสตร์ลำปาง

กระบวนการท�ำวิจัยคุณภาพ แบบมีส่วนร่วมกับชุมชน โดยนักศึกษาได้เข้าไปศึกษาชุมชนในมิติต่าง ๆ ทั้งในมิติด้านการปกครอง และการรวมกลุ่ม มิติด้านเศรษฐกิจและการท�ำมากิน มิติด้านวัฒนธรรมและประเพณี มิติด้านสุขภาพอนามัยและคุณภาพชีว ต ิ รวมไปถึงมิต ด ิ า ้ นนิเวศวิทยาและสิ ง ่ แวดล้อม การลงฝึกภาคสนามในการศึกษาชุมชนของเคยได้ลงพื น ้ ที่ อ�ำเภอแม่พริก จังหวัดล�ำปาง ซึ ง ่ เป็นอ�ำเภอที ย ่ ง ั คงความเป็นสังคมพื น ้ บ้านที ม ่ ค ี วามน่าสนใจเป็นอย่างยิ ง ่ ในการศึกษาชุมชนมิต ต ิ า ่ ง ๆ นอกจากการเรียนรู ท ้ ำ � ความ เข้าใจชุมชนแล้ว ยังได้ประสบการณ์ต า ่ ง ๆ ในการปรับตัวให้เข้ากับชุมชนหรือสังคม และการปรับตัวในการอยู ร ่ ว ่ มกันกับสังคมของ เพื่อนที่ต้องท�ำงานร่วมกันอีกด้วย ความทรงจ�ำเกี่ยวกับชุมชนในแต่ละคนก็จะมีภาพของความทรงจ�ำที่แตกต่างกันไปตามประสบการณ์ตรงที่ได้สัมผัสและ เรียนรู้มา ความทรงจ�ำในชุมชนนี้อาจจะมีทั้งความทรงจ�ำที่ประทับใจและไม่ประทับใจ แต่อย่างไรก็ดีความทรงจ�ำนี้เป็นความทรง จ�ำที ม ่ ค ี ณ ค่าและความหมายต่อตัวเองที ส ่ ามารถเล่าหรือถ่ายทอดได้อย่างอรรถรส เมื อ ่ นั ง ่ ล้อมวงคุยกันไม่ว า ่ จะเป็นเรื อ ่ ง ภาษาเหนือ ที่ต้องท�ำความเข้าใจ สิ่งเหนือธรรมชาติที่มองไม่เห็น สัตว์ต่าง ๆ ที่มาโดยไม่ได้รับเชิญและอีกมากมายที่ไม่ได้กล่าวถึง ปริญญา (ใจ) ที่ท่าพระจันทร์ ไม่ต้องบอกว่าวันนี้มีความหมายและความสุขกับบัณฑิตป้ายขนาดไหน “จบแล้วโว้ย” เป็นค�ำพูดที่ทุกคนต่างพูดกันในวันนั้น วันแห่งความส�ำเร็จในการศึกษาระดับปริญญาตรี ดอกไม้ ค�ำอวยพรยินดีมากมายจาก ครอบครัว ครูอาจารย์ รุ น ่ พี ร ่ น ่ ุ น้อง และญาติสนิทมิตรสหาย ชุดครุยที เ ่ ฝ้ามองมาตั ง ้ แต่ปี ๑ จนวันนี ท ้ ไ ี่ ด้สวมใส่ ภาพแห่งประทับใจ และความทรงจ�ำในวันนั้นถูกเก็บไว้เป็นรูปถ่าย ให้เราได้ระลึกถึงอยู่เสมอ ปริญญา (ใจ) แห่งความส�ำเร็จนี ม ้ ค ี วามหมายส�ำหรับเรา และ “ครอบครัว ” ผู อ ้ ยู เ ่ บื อ ้ งหลังความส�ำเร็จ ปริญญาที ธ ่ รรมศาสตร (ศูนย์ล ำ � ปาง) ที เ ่ ราทุกคนต่างภาคภูม ใ ิ จ ปริญญาที เ ่ ป็นใบเบิกทางในการออกสู โ ่ ลกกว้าง โลกแห่งความเป็นจริงที เ ่ ราต้องศึกษาเรียน รู้ต่อไป และต้องขอบอกเลยว่าในวันรับปริญญานั้น เพลงยูงทอง ที่ดังขึ้นในหอประชุมจะเป็นเพลงที่ความหมายและไพเราะที่สุด เท่าที่ได้ฟังมา จากวันนั น ้ จนถึงวันนี้ ๒๕ ปีของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ล ำ � ปาง มีการพัฒนามากขึ น ้ เป็นล�ำดับทั ง ้ ในเรื อ ่ งของระบบ การศึกษาที่มีคุณภาพ นักศึกษาที่มีทักษะความรู้ของวิชาการและวิชาชีวิต และอาคารสถานที่ที่ขยายตัวตามการเจริญเติบโต ทั้งน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ล�ำปาง ก็ยังคงเป็นมหาวิทยาลัยแห่งอนาคตใหม่ในการเรียนรู้ในศตวรรษที่ ๒๑ ที่มีการศึกษาใน ลักษณะของการบูรณาการความรู้ของทุกศาสตร์ ซึ่งเป็นศาสตร์ที่มี ความทันสมัย ทันยุค และทันเหตุการณ์ที่สุด มหาวิทยาลัยแห่งนี้จึงเปรียบเสมือน “บ้าน” อีกหนึ่งหลัง ที่มี “ครู อาจารย์และเจ้าหน้าที่” ที่เปรียบเสมือน “พ่อแม่” มี “เพื อ ่ นผู ม ้ าก่อนและเพื อ ่ นผู ม ้ าที ห ่ ลัง” ที เ ่ ปรียบเสมือน “พี แ ่ ละน้อง” ที ค ่ อยดูแลซึ ง ่ กันและกัน ตั ง ้ แต่เริ ม ่ ก้าวเข้ามายังรั ว ้ เหลือง แดง เข้ามาสู่การเรียน ประสบการณ์ต่าง ๆ จากกิจกรรมที่ท�ำร่วมกัน จนถึงการออกไปใช้ชีวิตจริงด้านนอกรั้วของมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยแห่งนี้จึงเป็นมหาวิทยาลัยที่มีความรัก ความผูกผัน สานสายใยที่ดีระหว่างครูอาจารย์กับลูกศิษย์ ระหว่างพี่กับน้อง ความสัมพันธ์ดังกล่าว เป็นสิ่งที่อบอุ่นใจเสมอเวลาคิดถึงหรือเวลาที่กลับมา “บ้าน” ความทรงจ�ำใน “โดมแก้ว” แห่งนี้ มีอีก หลากหลายเรื่องราวที่ชวนให้คิดถึงและโหยหาอดีต เป็นอีกความทรงจ�ำในช่วงชีวิตของวัยเรียนที่จะไม่มีวันลืม และจะเป็นอีก ความทรงจ�ำที่จะเป็นน�้ำทิพย์ที่คอยชโลมจิตใจของทุกคนอยู่เสมอ ท้ายที่สุดนี้ ค�ำถามที่ผุดขึ้นในใจตั้งแต่วันแรกพบนั้นได้ตอบค�ำถามในตัวของมันเองแล้ว ว่า “การเป็นคนธรรมศาสตร ไม่ได้เป็นแค่ในฐานะนักศึกษา ๔ ปีเท่านั้น แต่การเป็นคนธรรมศาสตร์มันเป็นไปตลอดชีวิตและจะเป็นคนธรรมศาสตร์ตลอด ไป” รักและคิดถึง TU Boom พร้อม ๓ ๔ … ๖๕

บันทึก 25 ปีธรรมศาสตร์ลำปาง บันทึก 25 ปีธรรมศาสตร์ลำปาง | Page 75