อย่างคืนนี้สิ ละครเรื่อง คัสซิน เคต เนี่ยนะ ! โธ่เอ๋ย คัสซิน เคต ! ว่า แต่ว่าคุณหายไปไหนมาคะ ได้เห็นพระจันทร์ในแม่น�้ำคงคาหรือเปล่า ”
คืนก่อน สุภาพสตรีทั้งสองบังเอิญเห็นเงาสะท้อนของดวงจันทร์ ในล�ำน�้ำที่เห็นอยู่ไกลๆ ผิวน�้ำได้ขยายเงาสะท้อนท�ำให้ดูดวงโตและ สุกสกาวกว่าพระจันทร์บนฟ้า ซึ่งท�ำให้พวกหล่อนชอบใจ “ ฉันไปที่มัสยิดมา แต่ไม่ได้เห็นพระจันทร์หรอก ” “ องศาคงท�ำมุมไม่เหมือนเดิม ตอนนี้พระจันทร์ขึ้นช้าไปอีก ” “ ช้าอีก ช้าอีก ” มิสซิสมัวร์หาว เหน็ดเหนื่อยจากการเดิน “ ขอ นึกก่อนนะ เราไม่ได้เห็นอีกด้านของพระจันทร์ที่ซีกโลกนี้หรอกนะ ไม่หรอก ”
“ ไม่เอาน่า อินเดียไม่ได้เลวร้ายอย่างนั้นสักหน่อย ” เสียงที่ฟัง รื่นหูพูดขึ้น “ จะเรียกว่าเป็นอีกฟากโลกก็ได้ ถ้าอยากเรียก แต่เราก็ยัง อยู ่กับพระจันทร์ดวงเดิมนั่นแหละ ” ทั้งสองไม่รู ้จักผู ้พูด และจะไม่ได้ เจอะเจอเขาอีกเลยด้วย เขาเดินผ่านเสาอิฐแดงลับหายไปในความมืด พร้อมกับวาจาฉันมิตร
“ เราไม่ได้เห็นโลกอีกฟากด้วยซ�้ำ นั่นคือเรื่องที่เราบ่นกัน ” อเด- ลาพูด มิสซิสมัวร์เห็นด้วย หล่อนเองก็ผิดหวังเหมือนกันกับความ น่าเบื่อของชีวิตใหม่ที่นี่ พวกหล่อนผ่านการเดินทางชวนเร้าใจข้าม ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและผ่านผืนทรายของอียิปต์มาสู ่ท่าเรือบอมเบย์ และได้พบแค่บังกาโลเรียงรายเป็นแถว ณ จุดหมายปลายทาง แต่ หล่อนไม่ถือสาหาความกับความผิดหวังเท่ามิสเควสเตด ด้วยเหตุที่ หล่อนอายุมากกว่าถึงสี่สิบปี และได้เรียนรู้แล้วว่าชีวิตไม่เคยให้สิ่งที่ เราต้องการในเวลาที่เราเห็นสมควร การผจญภัยเกิดขึ้นได้ แต่ไม่ได้ เกิดขึ้นตรงต่อเวลาหรอก หล่อนพูดอีกว่าหวังว่าในวันอังคารหน้านี้ จะมีใครจัดให้ไปดูอะไรที่น่าสนใจบ้าง
39