รถแล่นออกไป เขาร้องตามอย่างมีมารยาท “ ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง ครับคุณผู้หญิง ” พวกหล่อนไม่ตอบ ใจหมกมุ่นแต่เรื่องของตัวเอง
นั่นปะไร เรื่องเดิมๆ อย่างที่มาห์มุด อาลีบอกไว้ ถูกหักหน้า กันซึ่งๆ หน้า การค�ำนับของเขาถูกเมิน รถม้าของเขาก็ถูกแย่งไป เรื่อง อาจเลวร้ายกว่านี้ก็ได้ เพราะเขานึกปลอบใจตัวเองว่าคุณผู้หญิงคัล- เลนดาร์กับเลสลีย์ตัวอ้วนกันทั้งคู ่ คงถ่วงน�้ำหนักตองกาจนแล่นต่อไป ไม่ไหว ถ้าเป็นผู้หญิงสวยๆ คงจะท�ำให้เขาปวดใจพอดู เขาหันไปหา คนรับใช้ ยื่นเงินให้สองรูปี และถามซ�้ำอีกว่ามีข้อความฝากไว้ไหม ชายคนนั้นเป็นกันเองมากขึ้น แต่ค�ำตอบยังคงเดิม พันตรีคัลเลนดาร์ นั่งรถออกไปสักครึ่งชั่วโมงแล้ว “ ไม่ได้พูดอะไรเลยหรือ ” อันที่จริงเขาพูดว่า “ ไอ้ห่าอาศิศ ” เป็นถ้อยค�ำที่คนรับใช้ฟัง เข้าใจ แต่สุภาพเกินกว่าจะพูดซ�้ำ คนเราอาจให้ทิปมากไปบ้าง น้อย ไปบ้าง อันที่จริง ยังไม่เห็นมีใครผลิตเหรียญที่ซื้อความจริงได้พอดี เป๊ะเลย “ ถ้างั้น ฉันจะเขียนจดหมายฝากให้เขา ” เขาได้รับเชิญเข้าบ้าน แต่ถือตัวเกินกว่าจะเข้าไป คนรับใช้น�ำ กระดาษและหมึกมาให้ที่เฉลียง เขาเริ่มต้นว่า “ เรียนท่านที่เคารพ ผม ได้รับค�ำสั่งด่วนจากท่าน จึงรีบรุดมาดังที่ผู้ใต้บังคับบัญชาพึงกระท�ำ ” แล้วก็หยุดแค่นั้น “ เรียนท่านว่าฉันแวะมาแล้วกัน เท่านั้นก็พอ ” เขา พูดแล้วฉีกค�ำประท้วงทิ้ง “ นี่นามบัตรฉัน เรียกรถตองกาให้ฉันด้วย ” “ ฮูซัวร์ ! ทุกคันไปสโมสรหมดแล้ว ” “ งั้นช่วยโทรศัพท์เรียกสักคันให้มารับไปส่งที่สถานีที ” และ เพราะชายคนนั้นลุกลี้ลุกลนท�ำตามที่สั่ง เขาจึงบอกว่า “ พอที พอที ฉันอยากเดินมากกว่า ” เขาขอไม้ขีดก้านหนึ่งมาจุดบุหรี่ การเอาอก
29