ตามรอยอาทิตย์อุทัย : แผนสร้างชาติไทยสมัยคณะราษฎร | Page 14
จากความไร้เหตุผลของทหารนิยม และความปวดร้าวจากผลของสงคราม
ก็ตาม
แต่แท้จริงแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างไทย-ญี่ปุ่นเกิดขึ้นก่อนหน้า
ที่จะเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ ๒ เป็นเวลาถึง ๑๐ ปี เพียงแต่ว่ามีการ
ศึกษาไม่มากนัก ทั้งที่ห้วงเวลาดังกล่าวมีความส�ำคัญยิ่งส�ำหรับไทย
กล่าวคือ ถือเป็นจุดเริ่มต้นของระบอบประชาธิปไตย การเริ่มต้นการ
พัฒนาประเทศแบบใหม่ ความรู้สึกเป็นอิสระจากมหาอ�ำนาจตะวันตก
ด้วยบริบทดังกล่าวส่งผลให้ไทยมีความมั่นใจในการก�ำหนดชะตาชีวิต
ใหม่ของประเทศด้วยตนเอง ซึ่งเกิดขึ้นพร้อมไปกับการเปลี่ยนแปลง
ของบริบทภายนอกที่ญี่ปุ่นก้าวขึ้นมาเป็นประเทศมหาอ�ำนาจใหม่และ
ทวีบทบาทบนเวทีการเมืองโลก ดังนั้น ปฏิสัมพันธ์ระหว่างไทย-ญี่ปุ่นใน
ช่วงเวลาดังกล่าวจึงมีความส�ำคัญยิ่ง แต่ทว่ายังมีการศึกษาในประเด็นนี้
ไม่มากนัก
กล่าวโดยทั่วไปแล้ว การศึกษาเรื่องการพัฒนาให้เป็นสมัยใหม่
ของไทย (Modernization) ที่ผ่านมานั้นมักแบ่งออกเป็น ๒ สมัย กล่าว
คือ สมัยแรกนับแต่รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู ่หัวจนถึง
รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งในช่วงเวลานั้นไทยมี
การพัฒนาประเทศโน้มเอียงไปตามแบบตะวันตก (Westernization) อัน
เป็นยุคล่าอาณานิคม (Colonialism) ซึ่งเป็นเวลาที่มหาอ�ำนาจตะวันตก
เป็นผู้เรืองอ�ำนาจในโลก
ด้วยเหตุนี้ ค�ำอธิบายที่มีต่อช่วงดังกล่าว จะเริ่มต้นอธิบายการ
เข้าสู่ความเป็นสมัยใหม่ของไทยจากการลงนามในสนธิสัญญาเบาว์ริ่ง
พ.ศ. ๒๓๙๘ ว่า เมื่อไทยเริ่มเปิดประเทศด้วยการยอมท�ำสนธิสัญญา
ทางการค้ากับอังกฤษเป็นฉบับแรก ถือเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์
ที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างไทยกับระบบโลก (World-System) แต่รัฐบาล
ในครั้งนั้นมีความพึงพอใจกับการเป็นผู้ส่งออกสินค้าการเกษตรและการ
6 ณัฐพล ใจจริง