ஆனைமுகன் ஆனகதை ஆனைமுகன் ஆனகதை | Page 15

மாற்ேிய ருள்தரு வாய்நீக றணசா மனத்திலுனனப் றபாற்ேிப் பணிந்துன்ேன் பபான்னடி றமவிப் பபாழிந்திடும்நீர் ஆற்றுத லின்ேி அழுதிடும் கண்ண ீர் ! அனணத்திடறவ !
அனணத்து மனலமகள் ஆனசயில் பசய்த அழகுருறவ மணத்திலு யர்மலர் பகாண்டுன தன்படி மண்டியிட்டு பிணக்கும் கவனலயும் றசார்வும் பிணியும் பிரிந்திடறவ துனணக்கு மனழத்திட வந்தருள் பசய்திடு தூயவறன !
தூய னிவபனனும் நற்பபய ரன்ேித் துவண்டுவரும் றபபயனும் றபாற்ேிகள் பபாய்ப்புகழ் ஏதும் பபேவினழறயன் மாயவன் றபாற்றும் மருகறன தண்குளிர் மாமனலவாழ் நாயகன் நாயகி பமச்சும் குழந்னதறய ! நல்லவறன !
நல்லவ றனதவ முள்ளவ றனதினம் நன்றுபசயும் வல்லவ றனபயன் வழித்துனண றயயுனன வாழ்த்துகிறேன் ! அல்லும் பகலும் அகலா திருந்திடும் அற்பகுணம் இல்னலபயன் ோக்கிட றவண்டுவன் ! என்ேனுக் கின்பமறத !
இன்பப் பபாருனள இனளயவன் கற்ேிட இன்னபதன அன்பபாடு பசால்லிபடன் ோர்கழல் வ ீழ்ந்றத அரற்ேிடுறவன்