جزو «بیست و دو» درس آموزشی از کتاب مقدّس کتاب مقدّس؛ عهد عتیق؛ کامل | Page 79

‎23‎ و هر هديه آردي كاهن تمام ًا سوخته شود و خرده نشود. ‎24‎ و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت:
‎25‎ هارون گناه ، در جايي كه قرباني سوختني ذبح مي شود ، قرباني گناه نيز به حضور خداوند ذبح شود. اين قدس اقداس است.
‎26‎ و كاهني كه آن را براي گناه مي گذراند آن را بخورد ، در مكان مقد�س ، در صحن خيمه اجتماع خورده شود. ‎27‎ هر كه گوشتش را لمس كند مقد�س شود ، و اگر خونش بر جامه اي پاشيده شود آنچه را كه بر آن پاشيده شده است. در مكان مقد�س بشوي.
‎28‎ و ظرف سفالين كه در آن پخته شود شسته شود و اگر در ظرف مسين پخته شود زدوده ، و به آب شسته شود. ‎29‎ و هر ذكوري از كاهنان آن را بخورد ، اين قدس اقداس است. ‎30‎ و هيچ قرباني گناه كه از خون آن به خيمه اجتماع درآورده شود تا در قدس كفاره خورده نشود ، به آتش سوخته شود.
7
‎11‎
1 و اين است قانون قرباني جرم ؛ اين قدس اقداس است.
2 در جايي كه قرباني سوختني را ذبح كنند ، قرباني جرم را نيز ذبح بكنند ، و خونش را به اطراف مذبح بپاشند.
3 و از آن همه پيه اش را بگذارند ، دنبه و پيه كه احشا را مي پوشاند. 4 و دو گرده و پيهي كه بر آنهاست كه بر دو تهيگاه است ، و سفيدي را كه بر جگر است ، با گ ُرده ها جدا كند.
5 و كاهن آنها را براي هدية آتشين بجهت خداوند بسوزاند. اين قرباني جرم است. 6 و هر ذكوري از كاهنان آن را بخورد ، در مكان مقد�س خورده شود. اين قدس اقداس است.
7 قرباني جرم مانند قرباني گناه است. آنها را يك قانون است. كاهني كه به آن كفاره كند از آ ن� او خواهد بود.
8 و كاهني كه قرباني سوختني كسي را گذراند ، آن كاهن پوست قرباني سوختني را كه گذرانيد براي خود نگاه دارد. 9 و هر هدية آردي كه در تنور پخته شود و هرچه بر تابه يا ساج ساخته شود از آن كاهن كه آن را گذرانيد خواهد بود.
‎10‎ و هرهدية آردي ، خواه به روغن سرشته شده ، خواه خشك ، از آن� همة پسران هارون بي تفاوت يكديگر خواهد بود. و اين است قانون ذبيحة سلامتي كه كسي نزد خداوند بگذراند.
‎12‎ اگر آن را براي تشكر بگذراند پس با ذبيحة تشكر ، قرصهاي فطير سرشته شده به روغن ، و نازكهاي فطير ماليده شده به روغن ، و از آرد نرم آميخته شده ، قرصهاي سرشته شده به روغن را بگذراند.
‎13‎ با قرصهاي نان خمير مايه دار قرباني خود را همراه ذبيحه تشكر سلامتي خود بگذراند. ‎14‎ و از آن از هر قرباني يكي را براي هدية افراشتني نزد خداوند بگذراند ، و از آن� آن كاهن كه خون ذبيحة سلامتي را مي پاشد خواهد بود. ‎15‎ و گوشت ذبيحة تشكر سلامتي او در روز قرباني وي خورده شود ، چيزي از آن را تا صبح نگذارد.
‎16‎ و اگر ذبيحة قرباني او نذري يا تبرعي باشد ، در روزي كه ذبيحة خود را مي گذراند خورده شود ، و باقي آن در فرداي آن روز خورده شود. ‎17‎ و باقي گوشت ذبيحه در روز سوم به آتش سوخته شود.
‎18‎ و اگر چيزي از گوشت ذبيحة سلامتي او در روز سوم خورده شود مقبول نخواهد شد و براي كسي كه آن را گذرانيد محسوب نخواهد شد ، نجس خواهد بود. و كسي كه آن را بخورد گناه خود را متحمل خواهد شد.
‎19‎ و گوشتي كه به هر چيز نجس برخورد ، خورده نشود ، به آتش سوخته شود ، و هر كه طاهر باشد از آن گوشت بخورد. ‎20‎ ليكن كسي كه از گوشت ذبيحة سلامتي كه براي خداوند است بخورد و نجاست او بر او باشد ، آن كس از قوم خود منقطع خواهد شد.
‎21‎ و كسي كه هر چيز نجس را خواه نجاست آدمي ، خواه بهيمه نجس ، خواه هر چيز مكروه نجس را لمس كند ، و از گوشت ذبيحة سلامتي كه براي خداوند است بخورد ، آن كس از قوم خود منقطع خواهد شد.
‎22‎ و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت:
‎23‎ بني اسرائيل راخطاب كرده ، بگو: هيچ پيه گاو و گوسفند و بز را مخوريد. ‎24‎ اما پيه مردار و پيه حيوان دريده شده براي هر كار استعمال مي شود ، ليكن هرگز خورده نشود. ‎25‎ زيرا هر كه پيه جانوري كه از آن هدية آتشين براي خداوند مي گذرانند بخورد ، آن كس كه خورد ، از قوم خود منقطع شود.
‎26‎ و هيچ خون را خواه از مرغ خواه از بهايم در همة مسكنهاي خود مخوريد.
‎27‎ هر كسي كه از هر قسم خون بخورد ، آن كس از قوم خود منقطع خواهد شد. ‎28‎ و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت:
‎29‎ بني اسرائيل را خطاب كرده ، بگو: هركه ذبيحة سلامتي خود را براي خداوند بگذراند ، قرباني خود را از ذبيحة سلامتي خود نزد خداوند بياورد.
‎79‎