18 از ايشان مترس بلكه آنچه را ي�ه�و�ه خدايت با فرعون و جميع مصريان كرد ، نيكو بياد آور.
19 يعني تجربه هاي عظيمي را كه چشمانت ديده است ، و آيات و معجزات و دست قوي و بازوي دراز را كه ي�ه�و�ه ، خدايت ، تو را به آنها بيرون آورد. پس ي�ه�و�ه ، خدايت ، با همة قومهايي كه از آنها مي ترسي ، چنين خواهد كرد.
20 و يه�ُو�ه خدايت نيز زنبورها در ميان ايشان خواهد فرستاد ، تا باقي ماندگان و پنهان شدگان ايشان از حضور تو هلاك شوند.
21 از ايشان مترس زيرا ي�ه�و�ه خدايت كه درميان توست ، خداي عظيم وم�هيب است.
22 و ي� ه�و� ه ، خدايت ، اين قومها را از حضور تو به تدريج اخراج خواهد نمود ، ايشان را بزودي نمي تواني تلف نمايي مبادا و حوش صحرا بر تو زياد شوند.
23 ليكن ي�ه�و�ه خدايت ، ايشان را به دست تو تسليم خواهد كرد ، و ايشان را به اضطراب عظيمي پريشان خواهد نمود تا هلاك شوند.
سازي.
24 و ملوك ايشان را بدست تو تسليم خواهد نمود ، تا نام ايشان را از زير آسمان محو سازي ، و كسي ياراي مقاومت با تو نخواهد داشت تا ايشان را هلاك
25 و تمثالهاي خدايان ايشان را به آتش بسوزانيد ، به نقره و طلايي كه بر آنهاست ، طمع مورز ، و براي خود مگير ، مبادا از آنها به دام گرفتار شوي ، چونكه نزد ي�ه�و�ه ، خداي تو ، مكروه است.
26 و چيز مكروه را به مانة خود مياور ، مبادا مثل آن حرام شوي ، از آن نهايت نفرت و كراهت دار چونكه حرام است.
8 1 تمامي اوامري را كه من امروز به شما امر مي فرمايم ، حفظ داشته ، بجا آوريد ، تا زنده مانده ، زياد شويد ، و به زميني كه خداوند براي پدران شما قسم خورده بود ، داخل شده ، در آن تصرف نماييد.
2 و بياد آور تمامي راه را كه ي�ه�و�ه ، خدايت ، تو را اين چهل سال در بيابان رهبري نمود تا تو را ذليل ساخته ، بيازمايد ، و آنچه را كه در دل تو است بداند ، كه آيا اوامر او را نگاه خواهي داشت يا نه.
3 و او تو را ذليل و گرسنه ساخت و م�ن� را به تو خورانيد كه نه تو آن را مي دانستي و نه پدرانت مي دانستند ، تا تو را بياموزاند كه انسان نه به نان تنها زيست مي كند بلكه به هر كلمه اي كه از دهان خداوند صادر شود ، انسان زنده مي شود. 4 در اين چهل سال لباس تو در برت م�ندرس نشد ، و پاي تو آماس نكرد. 5 پس در دل خود فكر كن كه بطوري كه پدر ، پسر خود را تأديب مي نمايد ، ي�ه�و�ه خدايت تو را تأديب كرده است.
6 و اوامر ي�ه�و�ه خداي خود را نگاه داشته ، در طريقهاي او سلوك نما و از او بترس. 7 زيرا كه ي�ه�و�ه خدايت تو را به زمين نيكو در مي آورد ؛ زمين پر از نهرهاي آب و از چشمه ها و درياچه ها كه از دره ها و كوهها جاري مي شود.
8 زميني كه پر از گندم و جو و م�و� و انجير و انار باشد ، زميني كه پر از زيتون� زيت و عسل است. 9 زميني كه درآن نان را به تنگي نخواهي خورد ، و در آن محتاج به هيچ چيز نخواهي شد ؛ زميني كه سنگهايش آهن است ، و از كوههايش مس خواهي كند.
10 و خورده ، سير خواهي شد ، و ي�ه�و�ه خداي خود را به جهت زمين نيكو كه به تو داده است ، متبارك خواهي خواند.
11 پس باحذر باش ، مبادا ي�ه�و�ه خداي خود را فراموش كني و اوامر و احكام و فرايض او را كه من امروز به تو امر مي فرمايم ، نگاه نداري.
12 مبادا خورده ، سير شوي ، و خانه هاي نيكو بنا كرده ، در آن ساكن شوي ،
13 و رمه و گلة تو زياد شود ، و نقره و طلا براي تو افزون شود ، و مايملك تو افزوده گردد ، 14 و دل تو مغرور شده ، ي�ه�و�ه خداي خود را كه تو را از زمين مصر از خانة بندگي بيرون آورد ، فراموش كني ، 15 كه تو را در بيابان بزرگ و خوفناك كه در آن مارهاي آتشين و عقربها و زمين تشنة بي آب بود ، رهبري نمود ، كه براي تو آب از سنگ خارا بيرون آورد ،
16 كه تو را در بيابان م�ن� را خورانيد كه پدرانت آن را ندانسته بودند ، تا تو را ذليل سازد و تو را بيازمايد و بر تو در آخرت احسان نمايد. 17 مبادا در دل خود بگويي كه قوت من و توانايي دست من ، اين توانگري را از برايم پيدا كرده است.
18 بلكه ي�ه�و�ه خداي خود را بياد آور ، زيرا اوست كه به تو قوت مي دهد تا توانگري پيدا نمايي ، تا عهد خود را كه براي پدرانت قسم خورده بود ، استوار بدارد ، چنانكه امروز شده است.
19 و اگر ي�ه�و�ه خداي خود را فراموش كني و پيرو ِي خدايان ديگر نموده ، آنها را عبادت و سجده نمايي ، امروز بر شما شهادت مي دهم كه البته هلاك خواهيد شد.
20 مثل قومهايي كه خداوند پيش روي تو هلاك مي سازد ، شما همچنين هلاك خواهيد شد از اين جهت كه قول ي�ه�و�ه خداي خود را نشنيديد.
9
145