فقط یکبار و آن هم براي همیشه در زمان آخر ظاهر شد تا با مرگ خود به عنوان قربانی ، گناه را از بین ببرد ."
در درس پیش ) درس " صلیب ") دربارة اینکه عیسی طبیعتی مانند ما داشت تأکید کردیم . این طبیعت به راحتی در برابر گناه ، وسوسه می شد .
عیسی در تمام زندگی خود ، علیه گناه جنگید و سرانجام گناه را بکلی با نابود کردنِ طبیعت وسوسه شوندة انسانی از بین برد . این به این خاطر بود که خدا او را از مردگان برخیزانید و به او یک " بدن باشکوه " عطا کرد که از گناه آزاد و جاودان بود .
شیطان و گناه
راه ساده اي براي نشان دادن اینکه شیطان و گناه یکی هستند وجود دارد . تمام چیزي که کتاب مقدس دربارة شیطان گفته ، دربارة گناه گفته است . شیطان همان دشمنِ خداست ، پس همان گناه است .
شیطان ، وسوسه کنندة بشر است ، پس همان گناه است . شیطان فریبنده است ، پس همان گناه است . شیطان باعث مرگ می- شود ) عبرانیان ، باب ، 2 آیۀ ( 14 پس همان گناه است . شیطان توسط مرگ� عیسی نابود شد ، پس همان گناه است .
از این مقایسه ها می ببینیم که شیطان و گناه باید یک چیز باشند .
کلمۀ " شیطان " واقعاً به چه معنی است ؟
کلمۀ " شیطان " در حقیقت به معنی " تهمت زننده " یا " متهم کننده " است . در اول تیموتائوس ، باب ، 3 آیۀ 11 می خوانیم : " و به همینطور زنان نیز باید باوقار باشند و نه غیبت گو ) تهمت زننده و شایعه ساز )"
در بعضی ترجمه ها ، کلمۀ " تهمت زننده " با همان مفهومِ " شیطان " در قسمت هاي دیگر ، ترجمه شده است . کلمۀ " شیطان ) satan )" نیز معمولاً در عهد جدید بکار برده شده است . یک " شیطان ) satan )" مخالفی است که به مخالفت دست می- زند . پس زمانی که پطرس سعی کرد عیسی را به برگشتن از راه خدا و آنچا خدا خواسته بود انجام شود ) مصلوب شدن )، وادار کند ، پطرس یک مخالف شد و عیسی به او گفت : " دور شو از من اي شیطان " ) متی ، باب ، 16 آیۀ ). 23
هر چیزي که مخالف با خدا عمل کند " شیطان ) satan )" نامیده می شود ، پس زمانیکه پولس از رفتن به دیدن تسالونیکیان خودداري می کند ، به آنها می نویسد " شیطان مانع ما میشد " ) اول تسالونیکیان ، باب ، 2 آیۀ ). 18
یک عبارت دیگر وجود دارد ، این بار از عهد عتیق ، که باید الان به آن نگاهی بکنیم ، زیرا بعضی مردم فکر می کنند که این بخش می خواهد به ما بیاموزد که شیطان ) satan )، فرشتۀ سقوط کرده است . این مطلب در اشعیا ، باب ، 14 آیۀ 12 است که می- گوید : " اي ستارة درخشان صبح ) لوسیفر )، چگونه از آسمان افتادي !"
اما اگر باب را کامل بخوانیم ، متوجه می شویم که " لوسیفر " پادشاه بابل است و نبی در اینجا سقوط او را پیشگویی می کند . در آیۀ ، 15 اشعیا دربارة مرگ این شاه صحبت می کند و در آیۀ 16 ادامه می دهد که " آیا این همان کسی نیست که زمین را میلرزاند و ممالک از ترسش به خود میلرزیدند ؟"
58