جزو «بیست و دو» درس آموزشی از کتاب مقدّس «ایمان می تواند کوه را به حرکت در آورد» | Page 12

‫هیچ‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫برگ‬ ‫جز‬ ‫و‬ ‫آمد‬ ‫آن‬ ‫نزد‬ ‫دیده‪،‬‬ ‫انجیر‬ ‫درخت‬ ‫یک‬ ‫راه‬ ‫کناره‬ ‫در‬ ‫و‬
‫در‬ ‫که‬ ‫!‬ ‫د‬ ‫نشو‬ ‫تو‬ ‫بر‬ ‫ابد‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫میوه‬ ‫بعد‬ ‫به‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫‪:‬‬ ‫گفت‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫پس‬ ‫‪.‬‬ ‫نیافت‬
‫شده‪،‬‬ ‫متعجب‬ ‫دیدند‪،‬‬ ‫را‬ ‫این‬ ‫شاگردانش‬ ‫چون‬ ‫!‬ ‫خشکید‬ ‫انجیر‬ ‫درخت‬ ‫ساعت‬
‫ایشان‬ ‫جواب‬ ‫در‬ ‫عیسی‬ ‫!‬ ‫است‬ ‫شده‬ ‫خشک‬ ‫انحیر‬ ‫درخت‬ ‫زود‬ ‫بسیار‬ ‫چه‬ ‫‪:‬‬ ‫گفتند‬
‫مودید‪،‬‬ ‫ن‬ ‫نمی‬ ‫شک‬ ‫و‬ ‫داشتید‬ ‫می‬ ‫ایمان‬ ‫اگر‬ ‫گویم‬ ‫می‬ ‫شما‬ ‫به‬ ‫هرآینه‬ ‫‪:‬‬ ‫گفت‬
‫می‬ ‫وه‬ ‫ک‬ ‫بدین‬ ‫گاه‬ ‫هر‬ ‫بلکه‬ ‫کردید‪،‬‬ ‫می‬ ‫شد‬ ‫انجیر‬ ‫درخت‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫همین‬ ‫نه‬
‫به‬ ‫ایمان‬ ‫با‬ ‫ه‬ ‫هرآنچ‬ ‫و‬ ‫‪.‬‬ ‫شد‬ ‫می‬ ‫چنین‬ ‫"‬ ‫شو‬ ‫افکنده‬ ‫دریا‬ ‫به‬ ‫شده‬ ‫منتقل‬ ‫"‬ ‫گفتید‬