Արծրուն Պեպանյանի գրքեր ԱՆԿՈՒՄ, ԹԵ ՎԵՐԵԼՔ | Page 24

Գտնում
են,
թե
Աստծո
կողմից
հրեական
ժողովրդի
ընտրությունը հիմնավորվում է Աբրահամի սերունդի բարձր
բարոյական
նկարագրով:
Գտնում
են,
որ
դաժան
հետապնդումների
ազդեցության
տակ
հրեական
ժողովրդի
մոտ զարգացել է
սեփական բացառիկության սուր զգացողություն, արմատական
տարբերություն հալածողներից: Այդ զգացողության ծայրահեղ
դրսևորումը կաբալիստական այն դրույթն է, թե միայն հրեաների
հոգիներն են աստվածային լույսի մասնիկներ, իսկ ոչ հրեաների
հոգիները
ստեղծված
Ժամանակակից
են
սիոնիզմն
ցածրակարգ
առաջացել
,,Սիոնի գաղափարը արմատավորված է
է
նյութից:
19-րդ
դարում:
երկրի ընդերքում և
բարձրանում է մինչև երկնային բարձունքներ, և չի կարելի ոչինչ
դեն նետել՝ ոչ խոր արմատները, ոչ երկնային բարձունքները, ոչ
Սիոնի հուշերն անցյալի մասին, ոչ ապագայի իդեալը: Եթե
Իսրայելը մերժում է առեղծվածը, նա մերժում է իրականության
առանցքը:
Ազգային
հանրությունները,
որոնք
զուրկ
են
հավերժական նպատակից, որի համար դրանք ստեղծվել են,
ազդարարում են Իսրայելի առանձնահատուկ պտղաբերության
ավարտը,,:
,,Ժողովրդի ներքին ուժերի ազատ զարգացումը, առանց
բարձրագույն արժեքների հաշվի առնման, որոնք կցուցանեն
նպատակը
և զարգացման
վերածնունդ,
թիկունքում
այլ
ուղղությունը,
սովորական
թաքնվում
է
կնշանակի ոչ թե
ինքնախաբեություն,
հոգևոր
մահը:
Եթե
որի
Իսրայելը
ցանկանում է ավելի քիչը, քան այն, ինչ նախատեսված է
իրականացնել իր համար, ապա նա չի հասնի փոքրին անգամ»:
24