Արծրուն Պեպանյանի գրքեր ԱՆԿՈՒՄ, ԹԵ ՎԵՐԵԼՔ | Page 13

անասուններ են, որոնց կարելի է նաև անխնա ոչնչացնել... Այդ
գաղափարն
առաջացել
հուգենոտների
էր
Անգլիա ներգաղթած
/ֆրանսիական
կալվինիստական
ուղղության
հրեաների,
կալվինիստներ/ª,
նիդեռլանդացի
մեծահարուստ
բողոքականների դավանանքների համադրումից::
Հետզհետե որպես հաջողություն սկսեց ընկալվել շատ փող
ունենալը, հարստությունը: Որքան շատ փող ուներ մարդը,
այնքան մեծ էր Աստծո կողմից ընտրված լինելու վստահությունը:
Կուտակած
տոմս
ոչ
հարստությունը
միայն
դարձավ
երկրային,
այլև,
մուտքի
որ
յուրահատուկ
ավելի
կարևոր
է
անդրշիրիմյան հավերժական դրախտի համար: Եվ մարդուն
գնահատելու չափանիշ դարձավ նրա կուտակած դրամի չափը:
Կապիտալիզմի
շեշտակի
զարգացման
համար
այդ
խավի
առկայությունը դեռ բավարար չէր, նաև անհրաժեշտ էր, որ այդ
խավն իր գործողություններում բացարձակապես զերծ լիներ
ազգ,
հայրենիք
և
նման
կարգի
քնարական-զգայական
սահմանափակումներից: Իսկ Անգլիայում կալվինիստները և
հրեաները հիմնականում եկվորներ էին: Ու տեղի ունեցավ ՙնոր
մարդու
մուտքը
տնտեսական
դարձավ
պատմություն,
աննախադեպ
սոցիալական
որն
աշխարհին
առաջընթաց,
բազում
բայց
աղետների
և
և
բերեց
պատճառ
միլիոնավոր
մարդկանց ոչնչացման:
Նոր մարդը՚ եկվորների՝ երկրի հետ արմատներով չկապված,
գոյություն
ունեցող
հարաբերություններին
հասարակական
անմասնակից,
ավանդական
զգայական
կապերով
չսահմանափակված, հարստանալը կյանքի նպատակ դարձրած
մարդկանց
հավաքականությունն
էր,
որի
համար
խիղճ
և
13