ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - Έρευνα και Εφαρμογές ΤΕΥΧΟΣ 4o

ΙSSN: 2623- 3673 Φεβρουάριος, 2019 Ψυχολογία :έρευνα & εφαρμογές Εισαγωγή Ως μεταβολικό σύνδρομο (περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1988 από τον G. Reaven ως σύνδρομο Χ, αν και η πρώτη περιγραφή ασθενών με συσσώρευση διαφόρων μεταβολικών ανωμαλιών είχε γίνει ήδη από το 1923) ορίζεται ένα σύνολο αλληλοσυσχετιζόμενων παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου και ανάπτυξης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2. Κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν προταθεί διάφορα κριτήρια για τον προσδιορισμό του. Έχουν υπάρξει πολλές διαφωνίες και μερικοί ερευνητές αμφισβήτησαν ακόμη και την ύπαρξή του. Στο πλαίσιο δημιουργίας συναίνεσης σχετικά με τα διαγνωστικά κριτήρια, η Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF) δημοσίευσε έναν παγκόσμιο ορισμό για τα κράτη μέλη, τηρώντας διαφοροποιήσεις στη βάση ειδικών φυλετικών παραμέτρων . Κριτήρια Μεταβολικού Συνδρόμου Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (IDF) 1. Κεντρικού τύπου παχυσαρκία [(περιφέρεια μέσης για τους άνδρες > 102 εκ. (40 ίντσες) και για τις γυναίκες > 88 εκ. (35 ίντσες)]. 2. Αρτηριακή πίεση > 130 mmHg συστολική και > 85 mmHg διαστολική. 3. Τριγλυκερίδια αίματος νηστείας > 150 mg/dl. (1.69 mmol/L) 4. Χαμηλά επίπεδα χοληστερόλης υψηλής πυκνότητας λιποπρωτείνης (HDL-C) ορού < 40 mg/dl (1.04 mmol/L) για τους άνδρες και < 50 mg/dl (1.28 mmol/L) για τις γυναίκες. 5. Επίπεδα σακχάρου αίματος νηστείας > 110 mg/dl (6.1 mmol/L). Η παρουσία τουλάχιστο τριών από τα παραπάνω κριτήρια θεωρείται απαραίτητη για τη διάγνωση του μεταβολικού συνδρόμου. Ο αυξημένος κίνδυνος για την ανάπτυξη του MetS από αντιψυχωσικούς παράγοντες σχετίζεται εν μέρει με την τάση τους να επάγουν αύξηση βάρους με εξαίρεση την αριπιπραζόλη και τη ζιπρασιδόνη. Η αύξηση του σωματικού βάρους συμβάλλει στην ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη ωστόσο παραμένει ασαφές αν τα SGA’s επιδεινώνουν μια υποκείμενη προδιάθεση ανάπτυξης ΣΔ2 και καρδιαγγειακής νόσου ή έχουν άμεσο αποτέλεσμα σε άτομα με σχιζοφρένεια 11 . Αν και όλα τα αντιψυχωσικά μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στο βάρος, ο σχετικός κίνδυνος για την πρόκληση κλινικά σημαντικών μεταβολών του (αύξηση κατά 7%) είναι σαφώς διαφορετικός μεταξύ τους 87 .

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - Έρευνα και Εφαρμογές ΤΕΥΧΟΣ 4o | Page 55