Το τέλος του κόσμου | Page 93

Το τέλος του κόσμου μια πολυθρόνα που λες και περίμενε τον επισκέπτη. Έμοιαζε με καραφλό νέγρο, πράγμα φυσιολογικό αφού τον σκίαζε το φως που έμπαινε από τα τεράστια παράθυρα. «Έχω ένα όνειρο», ξαναείπε και γύρισε απότομα προς την πόρτα να υποδεχθεί τον επισκέπτη που περίμενε. Ο Σούπερμαν σάστισε. Προχώρησε επιφυλακτικά έχοντας τεντωμένο το χέρι του σε μια χειρονομία που υποδείκνυε φόβο για κάτι που ήταν έτοιμος να κάνει ο Ματ Λούθερ. Είχαν προηγηθεί διαγγέλματα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς που είχε στην κατοχή του, ότι είχε φτάσει τάχαμου η ώρα που θα κατέστρεφε την ανθρωπότητα. Εκτός και αν εμφανιζότανε ο Σούπερμαν στο γραφείο του τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα. Και όντως ο Σούπερμαν, παντοτινός υπερασπιστής του ανθρώπινου είδους, φάνηκε Εγγλέζος στο ραντεβού του. «Κάθισε Υπεράνθρωπε», είπε ο Λούθερ ευγενικά και έκανε την ανάλογη χειρονομία με το χέρι του. Ο Σούπερμαν προχώρησε εξερευνώντας παράλληλα τον χώρο. Τίποτα ύποπτο δεν διέκρινε, εκτός από ένα κόκκινο στρογγυλό κουμπί που αναβόσβηνε επάνω στο γραφείο, μπροστά ακριβώς από τη θέση του Ματ Λούθερ και ένα κολωνάτο τρίγωνο ποτήρι με ένα πράσινο υγρό μπροστά στο τραπεζάκι της άδειας καρέκλας. Κάθισε διστακτικά καθώς δεν γνώριζε αν είναι υπό την επήρεια κρυπτονίτη, ο οποίος δοκιμασμένα τον έκανε να χάνει όλες τις υπεράνθρωπες δυνάμεις του. «Θα κάνουμε μια πολύ ωραία κουβέντα σήμερα Υπεράνθρωπε», είπε κοιτώντας αφυψηλού κατάματα το Σούπερμαν. Μην φοβάσαι, συνέχισε καθώς είδε τον Σούπερμαν να κοιτάζει με αμφιβολία μία το κόκκινο στρογγυλό κουμπί και μία το πράσινο ποτό μέσα στο τριγωνικό ποτήρι. «Δεν είναι αυτό που νομίζεις. Είναι κίτρο Νάξου έτσι για το καλωσόρισμα». «Ευχαριστώ», απάντησε ο Σούπερμαν. «Πες μου τι θέλεις να κάνω ώστε να μην πραγματοποιήσεις αυτά που έχεις εξαγγείλει. Είμαι διατεθειμένος ακόμα και να πεθάνω». «Έχω ένα όνειρο Υπεράνθρωπε. Να καταστρέψω τον άνθρωπο με το πάτημα ενός κουμπιού. Ο άνθρωπος πάει κατά διαόλου και δεν του αξίζει να έχει θέση μέσα στο Σύμπαν. Και μιλάω μόνο για τον άνθρωπο 93