Το τέλος του κόσμου | Page 50

Το τέλος του κόσμου Μαρία Θωμάδη Κάθε μέρα στέκεσαι στη γραμμή εκκίνησης, με την Ανατολή να δίνει το σήμα. Το πώς χαράζεις τη μέρα σου, εξαρτάται από τα πεπραγμένα που προηγήθηκαν και τη θέληση να τολμήσεις να δώσεις μιαν άλλη νότα στις συνήθειες ή να πορευτείς πιστά και τυφλά με αυτές. Βλέπεις… η ρουτίνα… ζώνη ασφαλείας και σιγουριάς. Και η ζωή κυλά με όλα τα λάθη και τα σωστά σου. Η ζωή κυλά με όλες εκείνες τις απόψεις που ενστερνίστηκες ή στην πορεία απέρριψες. Η ζωή κυλά με όλα εκείνα τα όνειρα που πέταξες στους κάδους απορριμμάτων ή πάλεψες σκληρά για να τα δεις να ανθίζουν. Η ζωή κυλά με όλες εκείνες τις ευκαιρίες που δεν άφησες να φύγουν από τα χέρια ή τις άφησες να πετάξουν σαν αποδημητικά πουλιά. Κάθε μέρα στέκεσαι στη γραμμή εκκίνησης, με την Ανατολή να δίνει το σήμα. Κάθε μέρα πλέκεις το είναι σου, την ιστορία σου. Κι αυτή την ιστορία… να την αγαπήσεις βαθιά… μέχρι το τέλος του κόσμου. 50