Το τέλος του κόσμου
Θεόδωρος Πατσέλλης
Είναι συνάμα και η αρχή του νέου. Γιατί τέλος σημαίνει πάντα και αρχή.
Είναι η ανάγκη τα διαλυτικά, οι τελείες και τα κόμματα να
ξαναποκτήσουν τη σημασία τους στη γραφή.
Είναι η ανάγκη τα ψίχουλα και οι λεπτομέρειες να συνθέσουν την έννοια
της ουσίας και να τροφοδοτήσουν το συναίσθημα με ευγνωμοσύνη.
Είναι η ανάγκη η γεωμετρία να ξανά ερωτευτεί την αισθητική,
προκειμένου να κυοφορήσει τον νέο κύκλο της ανθρωπότητας. Γιατί ο
παλιός δίχως αμφιβολία έχει σαπίσει πέραν από κάθε περιθώριο
σωτηρίας. Είναι που η παρακμή λειτούργησε σαν το απόλυτο διαβρωτικό
και έχει αναλάβει τα ηνία της συνέχειας. Είναι που τα συστήματα
έγκαιρης προειδοποίησης απέτυχαν να κινητοποιήσουν την
ανθρωπότητα καίρια για την αποτροπή του επερχόμενου κακού. Είναι
που τα σημάδια, όσο όψιμα και αν ήταν, αγνοήθηκαν με διάνοια κυρίου.
Και έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Στο σημείο μηδέν, με το διαρκές
δίλημμα, αν έχει νόημα η προσπάθεια να αναστραφεί το κακό. Σαν ένα
πολυκαιρισμένο εργαλείο που έπαψε να λειτουργεί προ πολλού και σε
βάζει στη σκέψη αν αξίζει περισσότερο η αγορά ανταλλακτικού ή η
προμήθεια νέου.
Έτσι και αυτός ο κόσμος. Φορτωμένος με πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη
του δείχνει καταπονημένος. Άδειος από όρεξη να σωθεί. Άδειος και από
διάθεση να αλλάξει. Με κάθε του χτες να φαντάζει όλο και πιο ποιοτικό
και το κάθε αύριο πιο στερημένο από νόημα. Σαν τη βασανισμένη σκέψη
που συμφιλιώνεται με τη χειρότερή της εκδοχή, αρκεί να τελειώνει το
μαρτύριο της ύπαρξής της. Το τέλος του κόσμου ως παροχή γένους και
ως παροχή είδους. Ένας αλγόριθμος που καταλήγει στον αφανισμό και
ένα ολοκλήρωμα που μοιάζει με αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Με
μυριάδες κακές συγκυρίες σε όλα τα επίπεδα συγχρόνως. Και έτσι, οι
στοιχηματικές εταιρείες δίνουν υπεραποδόσεις στο σενάριο της
σωτηρίας μας. Ο τροχός της τύχης ενίοτε και ως οιωνός της ατυχίας.
Διατρέχοντας τους αιώνες επιβεβαιώνεται η υποψία της επανάληψης και
η αστοχία της μάθησης. Απλώς γιατί είναι ισχυρότερη η φύση. Το κακό
που διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό που κόντρα στην πεποίθηση
30