Το τέλος του κόσμου
II, Χρίστος Μαβόγλου
Τέλος
Κάποτε τελειώνουν όλα.
Τελειώνει η δύναμη,
τελειώνει το κουράγιο,
τελειώνει η υπομονή,
τελειώνουν οι προσπάθειες,
τελειώνουν οι κουβέντες,
τελειώνουν τα χαμόγελα,
τελειώνει η προσμονή,
τελειώνουν τα θέλω,
τελειώνουν τα σε θέλω
και τότε έρχεται ο πρώτος θάνατος.
Κάποτε υπήρχε η ανάσταση.
Τέλειωσε κι αυτή.
Κάθεσαι και κοιτάς τη δύση
την τελευταία δύση
και σκέφτεσαι
αυτό ήταν
το τέλος του κόσμου
και η τελεία στην τελευταία πρόταση.
175