Το τέλος του κόσμου
Αριστείδης Σταθόπουλος
Σκυφτός στις βαριές σκέψεις μου.
Τσακ, μία λάμψη από επάνω μου μοιάζει ξεπέταγμα,
από την μαύρη μου θλίψη στο φως.
Το φεγγάρι μπροστά μου, κοιτάζοντας το στα μάτια όπου συμπάσχουν
μαζί μου σε πρωτόγνωρη θλίψη, υπενθυμίζει
τις εκλάμψεις αυτού του κόσμου λίγο πριν σβήσει.
Εξαίρεση σε αυτή τη θλίψη το φως.
168