Το τέλος του κόσμου | Page 107

Το τέλος του κόσμου περνούσαν από τις σχισμές και καρφωνόντουσαν ακριβώς ευθεία στην οθόνη παρατήρησης! Έπρεπε να εξακριβωθεί. *** Τέθηκε ξανά σε λειτουργία το σύστημα. «Λοιπόν, τι λες να κάνουμε αυτή τη φορά;», ρώτησε η μία σχισμή. «Μας βλέπουν;» «Όχι, αλλά θα στέλνουν μόνο ένα ηλεκτρόνιο σε κάθε δοκιμή!», ανταποκρίθηκε η πρώτη. «Ωραία! Ας αφήσουμε το κύμα να περάσει», είπε η δεύτερη σκανδαλιάρικα. Κάθε ηλεκτρόνιο περνούσε μόνο του από τις σχισμές, και πάλι κάτι εξαιρετικά περίεργο συνέβαινε για τους επιστήμονες. Κάθε ηλεκτρόνιο ήταν σαν να αλληλοεπιδρούσε με τον εαυτό του, εμφανίζοντας εικόνα συμβολής στην οθόνη παρατήρησης. *** Μπορούσε η ύλη να έχει δύο φύσεις, σωματιδιακή και κυματική; Μπορούσε το όργανο μέτρησης και η συνολική μετρητική διάταξη να αλλοίωνε το πείραμα; Η φύση επέλεγε μορφές και ιδιότητες σύμφωνα με κάποιο βίτσιο; Για μήνες στο κλειστό δωμάτιο του εργαστηρίου το ηλεκτρονικό πυροβόλο έριχνε αμέτρητες βολές στην οθόνη παρατήρησης, με διάφορες παραμέτρους. Τα μαθηματικά εξηγούσαν τα πάντα. Οι κυματοσυναρτήσεις και η πυκνότητα πιθανότητας στον χώρο, επαλήθευαν την αλήθεια. Μια αλήθεια όμως, δίχως καμία λογική για την ανθρωπότητα! Αυτό ήταν το τέλος του κόσμου. 107