Το τέλος του κόσμου
Σωκράτης Τσελεγκαρίδης
Το πολυβόλο ηλεκτρονίων έστεκε απέναντί τους. Οι δύο σχισμές με
προκλητική αυτοπεποίθηση σχεδόν απαξιούσαν για την παρουσία του.
Υπήρξε πιο παλιά πολυβόλο φωτονίων. Ας έφερναν μετά οι άνθρωποι και
πολυβόλο άνθρακα. Καμία διαφορά δεν τους έκανε. Αυτές κατείχαν και
κρύβανε μυστικά πιο μεγάλα από την ανθρωπότητα.
***
Τέθηκε σε λειτουργία το σύστημα.
«Λοιπόν, τι λες να κάνουμε;», ρώτησε η μία σχισμή την άλλη.
«Μας βλέπει κανείς;»
«Δεν νομίζω», ανταποκρίθηκε η πρώτη γελώντας.
«Ωραία. Ας αφήσουμε το κύμα να περάσει», είπε η δεύτερη μην
μπορώντας ούτε εκείνη να συγκρατήσει τα γέλια της.
Ηλεκτρόνια περνούσαν από τις σχισμές, και κάτι περίεργο έβγαινε στην
οθόνη παρατήρησης για τους επιστήμονες. Αυτά τα μικρά κομμάτια ύλης
φαίνεται πως αλληλοεπιδρούσαν το ένα με το άλλο προσφέροντας
εικόνα συμβολής. Δηλαδή είχαν κυματική φύση; Μάλλον. Έπρεπε να
εξακριβωθεί.
***
Τέθηκε ξανά σε λειτουργία το σύστημα.
«Λοιπόν, τι λες να κάνουμε τώρα;», ρώτησε η μία σχισμή.
«Μας βλέπουν;»
«Ναι!», ανταποκρίθηκε η πρώτη σοβαρά.
«Ωραία, ωραία. Ας αφήσουμε το σωματίδιο να περάσει», είπε η δεύτερη
εξίσου σοβαρά.
Ηλεκτρόνια περνούσαν από τις σχισμές, και κάτι ξανά περίεργο έβγαινε
στην οθόνη παρατήρησης για τους επιστήμονες. Πλέον δεν υπήρχε
αλληλεπίδραση των ηλεκτρονίων. Ήταν καθαρά, ωμά κομμάτια ύλης που
106