Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Οι Βυζαντινοί είχαν ιδιαίτερη εκτίμηση και σεβασμό προς την εκπαίδευση. Τη
θεωρούσαν ως το πρώτο από τα αγαθά που μπορούσαν να κατέχουν και το οποίο
δεν θα τους πρόδιδε ποτέ. Γι΄αυτό οι πατέρες φρόντιζαν για την εκπαίδευση των
παιδιών τους.
Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο δεν ήταν υποχρεωτική. Σχολεία, δάσκαλοι και βιβλία
ήταν συγκεντρωμένα στις πόλεις, όπου και εκεί απευθύνονταν σε μία μικρή μερίδα
των ανθρώπων. Γι΄αυτόν τον λόγο υπήρχαν πολλοί αναλφάβητοι στην
αυτοκρατορία. Ενώ υπάρχει πληθώρα καλλιεργημένων ανθρώπων στις ανώτερες
τάξεις, η εκπαίδευση των αγροτικών ή φτωχών οικογενειών φαίνεται πως ήταν από
υποτυπώδης έως ανύπαρκτη.
Οι εκπαιδευτικοί ήταν ιδιώτες δάσκαλοι καθώς και κληρικοί και μοναχοί. Τα
σχολεία ήταν ιδιωτικά ή εκκλησιαστικά. Επειδή δεν υπήρχε ενιαίο κρατικό σχολικό
πρόγραμμα, ο χρόνος που θα πήγαιναν τα παιδιά στο σχολείο εξαρτιόταν από την
κοινωνική τάξη των γονιών ή από άλλες περιστάσεις. Οι γονείς πλήρωναν τα
δίδακτρα σε είδος ή χρήματα. Στα εκκλησιαστικά σχολεία φοιτούσαν δωρεάν
παιδιά φιλομαθή.
ΟΙ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
Α) ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ (Σχολείο του Γραμματιστού ή Χαμαιδιδασκαλείο)
Διάρκεια φοίτησης 3-4 χρόνια.
Ηλικία μαθητών από 6-9 ετών.
4 τάξεις (2 μικρότερες και 2 μεγαλύτερ :