ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 ΠΟΛΙΤΙΚΑ
5
Πόσους Μίκη ( δες ) χωράει ένας πολιτισμός ;
Γράφει η Ιωάννα Τρίγκα , Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Ο
Σεπτέμβριος έχει μπει για τα καλά , ωστόσο η είδηση του μήνα παραμένει ο θάνατος του αείμνηστου Μίκη Θεοδωράκη . Αν και , βέβαια , δεν αποτελεί μόνο την είδηση του μήνα , αλλά του αιώνα , διότι μια φορά στα εκατό χρόνια δημιουργείται μια σπάνια προσωπικότητα . Το πρόβλημα έγκειται στην « είδηση της εβδομάδας » καθώς είμαστε τόσο εθισμένοι στη ‘’ fastfoodενημέρωση ’’, ούτως ώστε το μνημονικό να μη μας επιτρέπει να υπερβαίνουμε αυτό το χρονικό όριο . Ήμήπως όχι …; Ο Μίκης Θεοδωράκης αποτελεί ναύσταθμο του πολιτισμού μεταξύ του 20 ου και 21 ου αιώνα . Σε μια χώρα όπου η αγραμματοσύνη καραδοκούσε στο ½ του πληθυσμού , ο Μίκης ήταν εκείνος που μας έμαθε γράμματα . Άρα δεν μιλάμε για έναν σπουδαίο μουσικοσυνθέτη , αλλά για έναν δάσκαλο . Δάσκαλο της ποίησης και της μουσικής , όπου στην αρένα μιας τεράστιας δημοσιότητας προτίμησε αντί να παίξει μόνος , να εξυμνήσει μεγάλους ποιητές , όπως ο Ελύτης , ο Ρίτσος , ο Σεφέρης . Στη σημερινή εποχή μπορεί να φαντάζει αδιανόητο αυτό που λέμε , σκεφτείτε όμως ότι οι άνθρωποι των γραμμάτων – όση σοφία κι αν κουβαλούσαν – δεν κατάφεραν να χτυπήσουν την πόρτα για να μπουν στις καρδιές και τα σπίτια των ανθρώπων τόσο έντονα . Ο Μίκης Θεοδωράκης όμως μπήκε από το παράθυρο ! Γιατί καμμία πόρτα
Πλήρης απογοήτευση
Γράφει ο Γιώργος Βαλασκατζής , Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
δε θα μπορούσε να τον σταματήσει . Ήταν « σίφουνας »! Η μουσική ενώνει και ο Μίκης γεννήθηκε ως ενωτικός κρίκος . Της ποίησης με τη μουσική , των ανθρώπων χαμηλού μορφωτικού επιπέδου με την τέχνη και τα γράμματα , των ανθρώπων με τις ρίζες τους , εκείνες που είναι δυσδιάκριτες γιατί δεν έχουν καρποφορήσει . Ένωσε ανθρώπους μεταξύ τους και λαούς με τον πολιτισμό της Ελλάδας . Πόσο πολύ άραγε γόγγυξε η γαλανόλευκη σαν άφησε την τελευταία του πνοή ; Πόσο άραγε να τρέμει στην ιδέα ότι αυτός ο « νέος Μίκης Θεοδωράκης » δεν κατάφερε να γεννηθεί τη στιγμή που έσβηνε ο σπουδαίος επαναστάτης ή -έστω- δεν κατάφερε να βρει τον δρόμο να τη σώσει ξανά σαν ένας πάλαι ποτέ ήρωας ; Νομίζεις ότι οι ήρωες μόνο πολέμησαν με όπλα και σκότωσαν αρματολούς στα βουνά ; Οι ήρωες δεν κρατούν κάθε αιώνα από ένα τουφέκι στον ώμο . Αρκεί μια μπαγκέτα και η αγάπη σου για τη μελοποίηση σπουδαίων ποιημάτων για να αλλάξεις έναν κόσμο . Άλλωστε ο Μίκης σε αυτά πίστευε . Στην αγάπη και την ενότητα . Πώς θα μπορούσε να τα απαιτήσει όλα αυτά με ένα όπλο ανά χείρας ; Ο θάνατός του ήρθε σαν κεραυνό εν αιθρία από την άλλη , προκειμένου να μας υπενθυμίσει πως τίποτα δεν κρατάει για πάντα . Ο Μίκης σίγουρα ήλπιζε στη νέα γενιά , όπως και κάθε « μεγάλος » καλλιτέχνης . Ο αντικατοπτρισμός υφίσταται στη θύμηση της άγριας φύσης σου , στο ασυμβίβαστο , το οποίο είτε θα σε οδηγήσει στο γκρεμό είτε στην αποθέωση . Εκείνος τα κατάφερε . Πόσο εύκολο είναι όμως να περάσεις στην αιωνιότητα και τι σου κοστίζει ; Το τίμημα κυμαίνεται μεταξύ μιας μελωδίας και ενός ποιήματος ή μιας επανάστασης και ενός κελιού φυλακής ; Χρειάζεται να έχεις ζήσεις τόσα ώστε να μπορείς να μεταδώσεις μέσα από το βίωμά σου τον απόηχό του έτσι που να κατανοηθεί στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου ; Είναι η μουσική που σε κάνει αυτόν που είσαι , η έκθεση σε ένα κοινό και η δήλωση ότι γίνεται κάτι σπουδαίο ή η διαίσθηση που σε οδηγεί στο δικό της μονοπάτι να βρεις τον εαυτό σου ; Ο Μίκης όσες φορές κι αν έχασε τον δικό του εαυτό , τον ξαναβρήκε και μαζί με εκείνον παρέσυρε και όλους εμάς σε ένα ατέρμονο συρτάκι . Το συρτάκι της ζωής . Ή το συρτάκι της ζωής του . Σημασία έχει ότι το χόρεψε , το χάρηκε και δεν το κράτησε για τον εαυτό του . Έδωσε τα φώτα του σε έναν ολόκληρο κόσμο . Γι ’ αυτό ο Μίκης Θεοδωράκης θα ακολουθείται πάντα από το « μας ». Καθολικά μοναδικός !
Λένε η ελπίδα ότι πάντα τελευταία πεθαίνει
Όποιος επιμένει θα έρθει η ώρα του να πετυχαίνει Ότι ανεβαίνει κάποια μέρα λήγει , κατεβαίνει Ήρθε , όμως , τελικά αυτή η μέρα ; Ήρθε η ώρα της περιβόητης ανανέωσης ; Αν ναι , καλώς . Αν πάλι όχι , τότε πρέπει να επισπευτεί ! Τα γεγονότα του τελευταίου Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας επιβεβαιώνουν την παρακμή στην οποία μας έχουν φέρει οι μεγιστάνες που έχουν περάσει τις τελευταίες δεκαετίες από τις αμετακίνητες καρέκλες της εξουσίας στην Νέα Σμύρνη μας … Έφτασε η ώρα το ατέρμονο φαγοπότι να λάβει τέλος . Πιο απλά , κουράσατε … Μας κούρασαν οι ατελείωτες εμμονικές διαμάχες πρώην κολλητών που άλλαξαν « στρατόπεδα » και έγιναν θανάσιμοι εχθροί .
Μας κούρασαν οι πολύωρες λογομαχίες των επί 25 χρόνια διοικούντων για έργα και κακοτεχνίες του παρελθόντος προκειμένου να δικαιολογήσουν την ανικανότητα της τωρινής δημοτικής αρχής να παράξει έργο . Μας κούρασε η στείρα αντιπολίτευση . Μας κούρασαν οι ανούσιες τοποθετήσεις σας για τα μάτια του κόσμου . Μας κούρασαν οι μεθοδευμένες από κόμματα προτάσεις σας που δεν αποσκοπούν στην ευημερία της πόλης μας . Μακάρι να ήταν μόνο αυτά … Στο τέλος θα σας κουράσω και εγώ … γι ’ αυτό , θα προχωρήσω … Ας δούμε τι έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο της Τρίτης 31 Αυγούστου 2021 . Αφού τελείωσαν τα « Καλό Φθινόπωρο » και « Καλό αποκαλόκαιρο », περάσαμε στο στάδιο των ερωτήσεων προς απάντηση από τον Δήμαρχο ( ο οποίος απουσίαζε ) και τους Αντιδημάρχους του . Όλα βαίναν σχετικά καλώς , μέχρι που την σκυτάλη πήρε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης , ο οποίος με έντονα περιπαικτικό τόνο απηύθυνε ερώτηση στο σώμα με κατεύθυνση προς τον πρόεδρο του πολιτιστικού οργανισμού . Πριν ακόμα ολοκληρώσει τις ερωτήσεις του , για τις οποίες μέχρι εκείνη τη στιγμή μονοπωλούσε το ενδιαφέρον επί 11 λεπτά ( 21:00-32:00 ), διεκόπη από τον πρώην συνεργάτη του . Από εκεί και πέρα και για 20 περίπου λεπτά … γηπεδική ατμόσφαιρα , σαν σε ντέρμπι αιωνίων … Φωνές , υβριστικά σχόλια , βαριές κατηγορίες εξευτελίζουν τον θεσμό . Χωρίς ίχνος ντροπής για τους ανθρώπους που εκπροσωπούν και στους οποίους βασίζονται για να μη σταματήσουν να φυτοζωούν σε θέσεις εξουσίας , συνεχίζουν απτόητοι . Δεν έχουν ηθικούς φραγμούς και σίγουρα δεν ενδιαφέρονται για το καλό της πόλης μας … Ενθαρρυντική παρόλα αυτά ήταν η στάση μέρους της ελλάσονος αντιπολίτευσης , που αποφάσισε να αποχωρήσει από το Δημοτικό Συμβούλιο , καθώς το επίπεδο ήταν πολύ χαμηλό .