6 ΑΠΟΨΗ ΙΟΥΝ - ΙΟΥΛ - ΑΥΓ 2021
Πέρασε το Νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Γράφει η Ελπίδα Ρεβογέδο , μέλος της ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Το αίτημα για οκτάωρη εργασία διατυπώθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1829 , χρειάστηκε όμως να περάσει σχεδόν ένας αιώνας μέχρι οι εκπρόσωποι των καπιταλιστικών χωρών να υπογράψουν διεθνή συμφωνία το 1919 για την εφαρμογή της 8ωρης εργάσιμης ημέρας , προκειμένου να ανακόψουν το επαναστατικό κύμα των καιρών που προκαλούσε η επίδραση της Οχτωβριανής Επανάστασης και η πάλη του παγκόσμιου εργατικού κινήματος . Στην Ελλάδα , με νομοθετήματα του Νοέμβρη του 1909 και του Μάρτη του 1910 καθιερώνεται η αργία της Κυριακής για τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας , ενώ το 1920 επικυρώνεταιη Διεθνής Σύμβαση Εργασίας για το Οκτάωρο με στόχο την άμεση και καθολική εφαρμογή της . Την Τετάρτη 9 Ιουνίου « πέρασε » κατά πλειοψηφία επί της αρχής από τις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής το νομοσχέδιο Χατζηδάκη , που μεταξύ άλλων καταργεί το οκτάωρο , την κυριακάτικη αργία , την Επιθεώρηση Εργασίας , απαγορεύει τις απεργίες , προάγει το διακεκομμένο ωράριο για τους εργαζομένους με μερική απασχόληση , την απελευθέρωση του ωραρίου , τον διπλασιασμόκαι φθηνών υπερωριών , θεσμοθετεί την δεκάωρη εργασία με ατομική σύμβαση και θεσπίζει
ανεξέλεγκτες απολύσειςμε τον εργοδότη να μπορεί να χορηγεί « αναγκαστική » άδεια στον εργαζόμενο , να απαλλάσσεται από μισθούς υπερημερίας μεαποτέλεσμα ο εργαζόμενος να μην επαναπροσλαμβάνεται και να αίρεται η προστασία μελών του Δ . Σ . των σωματείων από τις απολύσεις . Η αντιπολίτευση διατυπώνει έντονη κριτική στις διατάξεις του νομοσχεδίου για τις υπερωρίες . Ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης , σε μια προσπάθεια να αντικρούσει τα πυρά για το εργασιακό νομοσχέδιο , σημείωσε πως στο εξής , με την ψηφιακή κάρτα εργασίας θα γίνεται ψηφιακή καταγραφή του 8ώρου , των υπερωριών και όλων των στοιχείων απασχόλησης του εργαζόμενου .« - Φέρνουμε για οκτάωρο και υπερωρίες την ψηφιακή κάρτα απασχόλησης , η οποία αποτελεί εγγύηση » είπε , σημειώνοντας ότι θα δημιουργηθεί μια εφαρμογή για smartphones ώστε να καταγράφονται τα εν λόγω στοιχεία . « Οι υπερωρίες όχι μόνο απλώς πληρώνονται αλλά αυξάνονται κιόλας » πρόσθεσε . Συγκεκριμένα , ο εργαζόμενος θα « χτυπά » την κάρτα του όταν ξεκινά και όταν τελειώνει την εργασία του . Η κάρτα θα συνδέεται απ ’ ευθείας με online σύστημα του ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και με τον τρόπο αυτό , θα καταγράφεται αμέσως και σε πραγματικό χρόνο η υπέρβαση του νομίμου ωραρίου , οι υπερεργασίες και οι υπερωρίες του , κι έτσι θα επέρχονται άμεσα οι σχετικές συνέπειες όπως αξιώσεις για επιπλέον αμοιβή από τον εργαζόμενο και κυρώσεις στον εργοδότη . Θα έχει καθοριστικό ρόλο στην προστασία του 8ώρου , τη μείωση της μαύρης εργασίας , στην τήρηση του ωραρίου του τηλεργαζόμενου αλλά και στη λεγόμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας , καθώς θα μπορούν να καταγράφονται online οι « κλειδωμένες » υπερωρίες τις οποίες ο εργοδότης οφείλει να πληρώσει ή να συμψηφίσει . Επιπλέον , οι νέες διατάξεις που περιλαμβάνονται στο εργασιακό νομοσχέδιο προβλέπουν γονικές άδειες 4 μηνών και για τους δύο γονείς με επιδότηση του ΟΑΕΔ και διευκολύνσεις στην εργασία , αλλά και την άδεια πατρότητας 14 ημερών με αποδοχές που θα δίνεται κοντά στην ημερομηνία γέννησης του παιδιού , ώστε να επωφελίσει αρμονικά την οικογενειακή ζωή . Ενώ , ο νέος πατέρας προστατεύεται από την απόλυση για δύο μήνες μετά τον τοκετό , και όχι μόνο η μητέρα όπως ισχύει σήμερα . Οι μεταβολές και μακροχρόνιες επιπτώσεις του νομοσχεδίου από όταν τεθεί σε ισχύ δεν μπορούν να καθοριστούν ακόμα με ακρίβεια . Την ίδια στιγμή που η μεγάλη κινητοποίηση που έλαβε χώρα στις 10 Ιουνίουτης ΓΣΕΕ , ΑΔΕΔΥ , κ . α . έδειξε την οργή και την αγανάκτηση των εργαζομένων απέναντι στην συγκεκριμένη πολιτική , που όπως αναφέρουν « καταργεί και σαρώνει δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων των εργαζομένων ».
Διαφημιστική υπογονιμότητα προσέγγισης alert
Γράφει η Ιωάννα Τρίγκα , Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Σάλος προκλήθηκε τις τελευταίες μέρες σχετικά με το σποτ που δημιουργήθηκε προς υποστήριξη του 1 ου Πανελληνίου Συνεδρίου με θεματική τη « Γονιμότητα και Αναπαραγωγική Αυτονομία : Όρια και Επιλογές ». Το ολιγόλεπτο διαφημιστικό μήνυμα προβάλλει τη γυναίκα άνω των 40 ετών ως βασική υπαίτια για μη απόκτηση παιδιών , στοχοποιώντας τις επιλογές για αφοσίωση και παραγωγικότητα σε άλλους τομείς , όπως ο επαγγελματικός προσανατολισμός . Αρχικά -και δημοσιογραφικά μιλώντας- , η διαφημιστική προσέγγιση του θέματος είναι εξ ολοκλήρου λανθασμένη . Υφίσταται ένας απροκάλυπτος διαχωρισμός μεταξύ των δύο φύλων σε μία στιγμή υποτιθέμενης αφύπνισης και ευαισθητοποίησης για ένα ζήτημα που αφορά την συναίνεση και των δύο πλευρών . Με βάση την εν λόγω οπτική , η γυναίκα τίθεται πάλι στο στόχαστρο με απερίσκεπτη επιχειρηματολογία , αψηφώντας τις χιλιάδες καθημερινές διεκδικήσεις για προάσπιση δικαιωμάτων ίσης μεταχείρισης μεταξύ των
δύο φύλων σε ρόλους με έντονο κοινωνικό , οικονομικό και πολιτικό αντίκτυπο . Μάλιστα , δεν κατανοείται ο λόγος που η γυναίκα ακόμα στη σημερινή εποχή αποτελεί το μήλον της Έριδος με αποτέλεσμα να γυρνάμε το ρολόι του εκσυγχρονισμού δεκαετίες ή / και εκατοντάδες χρόνια πίσω . Είναι σαν το προπατορικό αμάρτημα να καταδιώκει τη σύγχρονη Εύα . Το ερώτημα που προκύπτει από δημοσιογραφική σκοπιά είναι το εξής : λανθασμένο μάρκετινγκ ή έμμεση ρητορική μίσους ; Η ερώτηση γεννάται ευλόγως από τιςμονόπλευρες « κυκλώπειες » απόψεις , οι οποίες ασκούν έντονη κριτική σε πρώτο επίπεδο κατά της σωματικής αυτοδιάθεσης και αμέσως μετά κατά της ψυχικής . Ακόμη , εξετάζονται τα κίνητρα απόδοσης μιας διαφήμισης κατ ’ αυτόν τον ακραίο τρόπο . Το κοινωνικό μήνυμα ωστόσο που προσπαθεί να περάσει είναι τόσο απαρχαιωμένο όσο η τακτική του marketingκαι όλων των μέσων που χρησιμοποιήθηκαν , τα οποία δύσκολα θα παραχωρούσανέδαφος να ανθίσει ένας πάλαι ποτέ εσωτερικευμένος μισογυνισμός . Επομένως έπεται η εξέταση του κοινωνικού μηνύματος , το οποίο προβάλλεται . Δικαιολόγηση καμία , πολλώ δε μάλλον αναφορικά με την επιμέλεια του βίντεο από γυναικεία φιγούρα , χωρίς καμμία δόση υποτίμησης παρόμοιων αισθημάτων περί ευαισθητοποίησης από αντρική μεριά . Όμως σε αυτό το σημείο δε λαμβάνονται υπόψιν βασικές συνιστώσες της συγκεκριμένης κοινωνικής μάστιγας , όπως η οικονομική κρίσηκαι φυσικά η απουσία κρατικής μέριμνας . Όταν η πολιτεία δεν στηρίζει τον εργαζόμενο σε καμμία έκφανση της ζωής του , παρά τον αποζημιώνειμε πενιχρούς μισθούς , υπέρογκες φορολογικές δηλώσεις και κατακρεούργηση επιδομάτων , καταλαβαίνουμε ότι ο νεοέλληνας καλείται να αντιμετωπίσει μια άνιση μοιραία απόφαση δισταγμού στο κομμάτι της τεκνοποίησης . Άρα το κομμάτι της ατομικής ευθύνης απορρίπτεται βάση πραγματικών συνθηκών .