6 ΑΠΟΨΗ ΜΑΡΤΙΟΣ 2021
Σώπα , όπου να ‘ ναι θα σημάνουν οι καμπάνες # metoonotanymore
Γράφει η Ιωάννα Τρίγκα , Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Και έφτασε η στιγμή όπου η αρχή στέκει αδύνατη να πράξει όσα επιβάλλει η αξία . Στη γαλανόλευκηχώραόπου οι ιδέες του Διαφωτισμούάργησαν σχεδόν έναν αιώνα , ο Διαφωτισμός της ψυχής αναδύθηκεμόλις σήμερα , μέσω δύο βασικών πολιτιστικών πυλώνων της . Αθλητισμός και θέατρο ενώνουν τις δυνάμεις τουςκαι στην εποχή της υποχρεωτικής μάσκας το ορμητικό κύμαξεσκεπάζει μασκοφόρους που με το σκοτάδι τουςαμαύρωσαν τη λάμψη της καλλιτεχνίας και της ανθρωπιάς . Ο κύβος ερρίφθημε τις αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου περί σεξουαλικής κακοποίησης να αποτελούν το λιθαράκι που μπήκε στη σωστή θέση την κατάλληλη στιγμή . Στο άκουσμα των γεγονότων μείναμε έκπληκτοι ωσάν να ήταν πρώτη φορά που ακούμε παρόμοια περιστατικά . Αποτυχημένοι θεατρινισμοί ! Μαζί με τις καταγγελίες αναβίωσε ένα κίνημα , ξεχασμένο μεν με εξέχουσα σημασία δε . Το κίνημα με το hashtagmetoo ήρθε σαν θύελλα να αναλάβει τα σκήπτρα της σοβαρής κατάστασης , η οποίααποσιωπείται εσκεμμένα . Μετρώντας ήδη 15 χρόνια από τη δημιουργία , η φράση-ταγός του κινήματος-MeToo αποτέλεσε εύρημα της ακτιβίστριας και πρώην θύματος σεξουαλικής κακοποίησης TaranaBurke . Σκοπός του υπήρξε η ώθηση του γυναικείου φύλου να σπάσει τη σιωπή του τολμώντας να ονοματίσει κακοποιητικές πράξεις σεξουαλικού περιεχομένου με επίκεντρο το εργασιακό περιβάλλον . Κάποια ζητήματα βέβαια δε βρίσκουν άμεσα πρόσφορο έδαφος . Απαιτούν χώρο και χρόνο .
Το πολίτευμα
Άλλωστε είναι γνωστό πως οι επιτυχημένες επαναστάσεις πρέπει να γίνονται την κατάλληλη στιγμή , ειδάλλως καταλήγουν σε φιάσκο . Το διαδίκτυο και τα socialmediaαπέδειξαν για ακόμη μία φορά την ισχύ τους , όπου τον Οκτώβριο του 2017 οι NewYorkTimesαναλαμβάνουν δράση ,
δακτυλοδεικτώντας τον πάλαι ποτέ ισχυρόκινηματογραφικό επιχειρηματία του Hollywood , HarveyWeinstein για σωρεία γενετήσιων πράξεων . Ο μήνας Οκτώβριος χάραξε στην υπόληψή μας το πολυπόθητο γράμμα ‘’ ΜΗ ’’ που απουσιάζει από τη γραμματοσειρά του . Τον μήνα Οκτώβριο που η χώρα μας γιορτάζει το ΟΧΙ , θυμίζοντάς μας πόσο σημαντική είναι η αντίσταση στον κατακτητή , ακούστηκε ένα παγκόσμιο ΟΧΙ ενάντια στην εκμετάλλευση της ανθρώπινης φύσης με όπλοτη θέση ισχύος . Toκίνημα # metoo αποτέλεσε την πρώτη δυνατή γροθιά στην οφθαλμαπάτη μεταξύ ηθικής και αρχής . Ωστόσο δε θα μπορούσε να καρποφορήσει στα ελληνικά μονοπάτια . Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της φυλετικής ταύτισης που ενσαρκώνει ως θύματα μόνο το γυναικείο φύλο . Στην περίπτωσή μας όμως οι άντρες έρχονται να αποδείξουν ότι , μπορεί
να μην υπάρχει ουσιαστική ισότητα μεταξύ των φύλων , αυτό όμως δεν εγγυάται την προνομιακή κοινωνική θέσητους . Εντός ολίγων ημερών , η φράση παραχώρησε τη θέση της στοελληνοπρεπές # είμαστεόλοιμαζί το οποίο στοχεύει στη δημιουργία μιαςάρρηκτηςαλυσίδαςαλληλο ϋποστήριξης μεταξύ θυμάτων και μη . Το ‘’ Είμαστε Όλοι Μαζί ήρθε για να πατάξει την εκμετάλλευση που επιφέρει ο διαχωρισμός των δύο φύλων για μερικούς μισαλλόδοξους που ξέχασαν να γυρίσουν τα ημερολόγια κάποιες δεκαετίες μπροστά . Και αν αναρωτιέστε πώς φτάσαμε να θεοποιούμε απανθρώπους , η απάντηση βρίσκεται κρυμμένη σε διαστρεβλωμένες αξίες μιας πεπαλαιωμένης εποχής . Στο πρόσωπο των θυτών ταυτίσαμε έναν εγωκεντρισμό με απόηχο το προνόμιο του θαυμασμού . Στην τωρινή εποχή , η εξαθλίωση του εγώ επιτάσσει την ηθική δικαίωση για να μας αφυπνίσει από τη λήθη ιδανικών σε μια κοινωνία φτιαγμένη από άνισους για δυνατούς που ακόμη παλεύει με τον εαυτό της . Το 2021 ήρθε να αναβιώσει το πνεύμα αναγέννησης των 200 ετών που μας χωρίζουν από την καθυπόταξη και την σιωπή . Το δικαστήριο της ζωής απεφάνθη και το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για όλους εκείνους που ψάχνανε να βρουν το φως , όπως οι άνθρωποι στις περιγραφές του Σπηλαίου του Πλάτωνα . Τα δεσμά ελευθερώνονται και βαδίζουμε στην εξυγίανση και τη λύτρωση από την κοινωνία μιας προηγούμενης γενιάς όπου , ναι μεν γαλούχησε τα παιδιά της παρ ’ όλα αυτά μέσω λανθασμένων τακτικών . Αδιαμφισβήτητα , την περασμένη χρονιά η υγεία τέθηκε στο μάτι του Κυκλώνα , ωστόσο φαίνεται ότι αναγεννήθηκε η δικαίωση της ηθικής ως είναι και όχι πλέον ως φαίνεσθαι .
Γράφει ο Πολυχρόνης Ντάγιος , Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Η κατάταξη των διαφόρων μορφών διακυβέρνησης υπήρξε ένα από τα κύρια ζητήματα της πολιτικής ανάλυσης κατά τη διάρκεια των αιώνων . Αυτή η διαδικασία μπορεί να εντοπιστεί στον τέταρτο αιώνα π . Χ ., όταν ο Αριστοτέλης έκανε την πρώτη καταγεγραμμένη προσπάθεια να περιγράψει τα πολιτικά καθεστώτα που υπήρχαν τότε , χρησιμοποιώντας όρους όπως « δημοκρατία », « ολιγαρχία » και « τυραννία » που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα . Από τον δέκατο όγδοο αιώνα και μετά , οι κυβερνήσεις χαρακτηρίζονταν όλο και περισσότερο ως μοναρχίες ή δημοκρατίες ή ως αυταρχικά ή συνταγματικά καθεστώτα . κατά
τη διάρκεια του εικοστού αιώνα , αυτές οι διακρίσεις οξύνθηκαν περαιτέρω . Η ταξινόμηση των « τριών κόσμων » των πολιτικών συστημάτων , η οποία ήταν ιδιαίτερα μοντέρνα κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου , δημιούργησε μια εικόνα της παγκόσμιας πολιτικής που κυριαρχείται από έναν αγώνα μεταξύ δημοκρατίας και ολοκληρωτισμού . Τα χρόνια περνούν όμως και οι καιροι αλλάζουν . Ως αποτέλεσμα , οι σύγχρονες δικτατορίες που βρίσκονται σε ανοδική ταση ... έχουν γίνει πολύ πιο εξοικειωμένες με την καταπίεσή τους και δεν χρησιμοποιούν αποκλειστικά σωματική επιθετική τακτική . Αναγνωρίζουν ότι πρέπει να είναι προσεκτικοί όχι μόνο για