8 ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2021
Ερασιτεχνικός αθλητισμός , ώρα μηδέν
Γράφει ο Ανδρέας Λεκάκης , Αθλητικός δημοσιογράφος - Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Εδώ και ένα χρόνο πια γινόμαστε διαρκώς
μάρτυρες των καταστροφικών επιπτώσεων της πανδημίας του κορωνοϊού στη ζωή μας , αφού η πρωτοφανής υγειονομική κρίση που βιώνουμε έχει πλήξει σε τεράστιο βαθμό τα πάντα γύρω μας . Εξαίρεση δε θα μπορούσε να αποτελεί φυσικά ο αθλητισμός και δη ο ερασιτεχνικός αθλητισμός , ο οποίος από τον περασμένο Μάρτη μέχρι σήμερα ουσιαστικά έχει πάψει να υφίσταται , με αποτέλεσμα χιλιάδες αθλητές και αθλήτριες να βρίσκονται μήνες ολόκληρους σε αδράνεια και να έχουν φτάσει πλέον σε οριακό σημείο . Αυτή τη στιγμή που μιλάμε , τα μοναδικά πρωταθλήματα που συνεχίζουν κανονικά στη χώρα μας είναι η Super League 1 , η Basket League η Super League 2 και η Volley League ανδρών και γυναικών στο βόλεϊ , με τις τρεις τελευταίες να παίρνουν μόλις πριν λίγες εβδομάδες το πράσινο φως για να ξεκινήσουν . Λύθηκε το πρόβλημα του αθλητισμού με την επιστροφή στη δράση αυτών των κατηγοριών ; Ασφαλώς και όχι . Σε ερασιτεχνικό επίπεδο η κατάσταση είναι αποκαρδιωτική . Και όταν μιλάμε για ερασιτεχνικό αθλητισμό , μιλάμε για δεκάδες κατηγορίες σε όλα τα αθλήματα , πλήθος ομάδων και χιλιάδες αθλητές και αθλήτριες . Οι μικρότερες κατηγορίες στο ποδόσφαιρο , στο μπάσκετ , στο βόλεϊ , όλες οι κατηγορίες σε πόλο και χάντμπολ , βρίσκονται εδώ και μήνες στον “ πάγο ” ( η Football League πάντως ξεκινά προπονήσεις όπως ανακοινώθηκε ) και η σκληρή αλήθεια είναι πως η χρονιά για πολλά από τα πρωταθλήματα αυτά έχει πια χαθεί . Από την Πρωτοχρονιά του 2021 τουλάχιστον μπορούν να κάνουν προπονήσεις οι ομάδες της πρώτης κατηγορίας σε μπάσκετ γυναικών , πόλο και χάντμπολ ανδρών και γυναικών , όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις οι πιθανότητες να ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα ολοένα και λιγοστεύουν όσο περνά ο καιρός , ιδιαίτερα μετά και την επιβολή του νέου , πιο σκληρού lockdown . Η πανδημία έχει προκαλέσει ένα τεράστιο πλήγμα και στον αθλητισμό της Νέας Σμύρνης . Αρκεί να αναφέρουμε πως η ανδρική ομάδα βόλεϊ του Μίλωνα που συμμετέχει στην πρώτη κατηγορία , είναι αυτή τη στιγμή το μοναδικό εν ενεργεία τμήμα σε ομαδικό άθλημα σε ολόκληρη την πόλη ! Όλα τα υπόλοιπα αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε απραξία . Η ποδοσφαιρική ομάδα του Πανιωνίου περιμένει να δει ποιές θα είναι οι αποφάσεις για τη Γ ’ Εθνική με τις πιθανότητες για επανέναρξη να είναι λίγες , το ίδιο ισχύει και για την ομάδα μπάσκετ του Ιστορικού στη Β ’ Εθνική . Τα τμήματα βόλεϊ των “ κυανέρυθρων ” στην Pre League δίνουν το δικό τους αγώνα για να ξεκινήσουν έστω προπονήσεις και υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία πως μπορεί να αρχίσει το πρωτάθλημα , τα τμήματα στο πόλο κάνουν προπονήσεις αλλά δύσκολο να δώσουν αγώνες με τα τωρινά δεδομένα , το χάντμπολ επίσης σε αδράνεια . Στον Μίλωνα , η γυναικεία ομάδα βόλεϊ που πήρε θριαμβευτικά
την άνοδο στην Α2 για πρώτη φορά δεν ξεκίνησε ποτέ την περιπέτειά της στις εθνικές κατηγορίες , ενώ η ανδρική ομάδα μπάσκετ έζησε για λίγο την εμπειρία της επιστροφής στη Γ ’ Εθνική . Για να μην αναφέρουμε πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση και για σωματεία που αγωνίζονται σε ακόμη πιο μικρές κατηγορίες , όπως η ομάδα μπάσκετ του Ίκαρου στην Α ’ ΕΣΚΑΝΑ ή η ομάδα βόλεϊ της Ίριδας στη Β ’ Εθνική ΕΣΠΕΔΑ . Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα στην πόλη την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές και ειδικά όταν μιλάμε για μια από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη αθλητική παράδοση σε όλη την Ελλάδα , πρόκειται για μια κατάσταση που μας θλίβει όλους . Και είναι αυτή ακριβώς η κατάσταση που όπως είναι φυσικό έχει φέρει αθλητές , προπονητές και γενικότερα τους ανθρώπους του αθλητισμού σε ένα οριακό σημείο , με την υπομονή να έχει πια εξαντληθεί . Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε ένα ιστορικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα , με τους αθλητές να ενώνουν τη φωνή τους για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους προς την κυβέρνηση και τους ειδικούς που έχουν βάλει στο περιθώριο τον αθλητισμό τη στιγμή που η θετικότητα στα τεστ κορωνοϊού στις ομάδες δεν ξεπερνά το 0,5 % σύμφωνα με έρευνα , αλλά και την ώρα φυσικά που πλήθος κόσμου συνωστίζεται σε πάρκα και πλατείες , όμως οι αθλητικοί χώροι παραμένουν κλειστοί . Πέρα όμως από την ανάγκη για άθληση , το ζήτημα για πολλούς αθλητές είναι πλέον και βιοποριστικό . Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου αθλητές αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και αυτό έχει γίνει απόλυτα κατανοητό μέσα από τις πολλές και άκρως σοβαρές καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας . Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε επομένως πως η επιστροφή των αθλητών στα γήπεδα δεν είναι απαραίτητη μόνο για την ενασχόλησή τους με αυτό που αγαπάνε και για τη διατήρηση της φυσικής τους κατάστασης . Είναι πια για πολλούς και θέμα επιβίωσης . Και φυσικά το ζήτημα είναι πάρα πολύ σημαντικό και σε ό , τι έχει να κάνει με τις ακαδημίες , με την άθληση των παιδιών . Αναλογιστείτε πόσα παιδιά αναγκάζονται αυτή τη στιγμή να απέχουν από την άθληση , μένοντας στο σπίτι , αδρανή , κολλημένα σε μία οθόνη . Και ακόμη και όταν βγαίνουν και παίζουν στα πάρκα , είναι βέβαιο πως αυτό γίνεται με πολύ λιγότερα μέσα προστασίας σε σύγκριση με το αν αθλούνταν οργανωμένα στα γήπεδα , με τους συλλόγους να τηρούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα . Οι αρμόδιοι λοιπόν θα πρέπει να αφουγκραστούν τα προβλήματα των αθλητών , να τα λάβουν υπόψιν τους πολύ σοβαρά και να δώσουν γρήγορα μια λύση , γιατί άλλα περιθώρια πλέον δεν υπάρχουν . Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πως ο αθλητισμός δεν αφορά μόνο τη σωματική υγεία αλλά πολύ περισσότερο την ψυχική . Και να κατανοήσουμε επίσης πως όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση ο ερασιτεχνικός αθλητισμός-που είναι η βάση του αθλητικού γίγνεσθαι γενικότερα-οδεύει προς διάλυση και μια κοινωνία χωρίς αθλητισμό μόνο χαμένη μπορεί να βγει .