|
της Έλενας Νιαβή Ψυχολόγος / Παιδοψυχολόγος
Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα στην υπερ-προσφορά , την αυτοθυσία και την συνεχή υποχωρητική ανατροφή , υπάρχει μεγάλη περίπτωση να έχει οδυνηρές συνέπειες για αυτά . Τα παιδιά που δεν λαμβάνουν καθοδήγηση , ούτε κάποια κατεύθυνση , ασυνείδητα θεωρούν τους εαυτούς τους ασήμαντους . Νιώθουν συνεχόμενο άγχος και έντονο θυμό και δεν είναι λίγες οι φορές , που στρέφουν τον θυμό και την οργή τους οπουδήποτε θεωρώντας ότι
|
κάποιος άλλος ευθύνεται για το εσωτερικό χάος που νιώθουν .
Τα παιδιά αυτά είτε θα έχουν μία έντονη παραβατική συμπεριφορά , είτε θα εκδηλώσουν καταθλιπτική συμπεριφορά , στρέφοντας οπουδήποτε τον θυμό που έχουν για τους γονείς .
Τα παιδιά χρειάζονται ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ από τους γονείς που θα λειτουργήσουν σαν « καθοδηγητές » τους . Οι κανόνες και τα όρια πρέπει να είναι ξεκάθαρα , καθώς και οι προσδοκίες των γονέων , ώστε να παρέχουν στα παιδιά ελευθερία , έκφραση , αλλά ασφάλεια , που θα τους φέρει την ηρεμία και ευτυχία . Χρειάζεται λοιπόν ισορροπία μεταξύ ελευθερίας και ορίων .
Τα παιδιά αντιδρούν αρνητικά - συναισθηματικάστα όρια που βάζουν οι γονείς , με αποτέλεσμα εκείνοι να νιώθουν ενοχές . Ο κυριότερος λόγος που οι γονείς πρέπει να θέτουν
|
έκφραση των παιδιών τους . Όταν όμως εφαρμόσουν τα όρια με
σταθερότητα και συνέπεια τότε η αλλαγή και η ομαλοποίηση στη συμπεριφορά
|
|
να χαλαρώνουν και να εκφράζουν τη χαρά τους . Αυτό είναι ελευθερία , συναισθηματική ευφυΐα και δίνει την δυνατότητα να εξελιχθούν τα παιδιά σε υγιείς και ολοκληρωμένες προσωπικότητες . |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||