|
Της Ζωής Ράπτη *
Είναι καλό που θα δοθούν βοηθήματα σε συμπολίτες μας που τα έχουν άμεση ανάγκη . Όμως , θα ήταν ακόμα καλύτερο να υπήρχε μια Kυβέρνηση που θα ήθελε και θα μπορούσε να κάνει καλά τη δουλειά της και να μην έχει ιδεολογικές εμμονές , να μην μεροληπτεί εναντίον της μεσαίας τάξης , αποδυναμώνοντάς την , διογκώνοντας τα ποσοστά της ανεργίας και φτωχοποιώντας ακατάπαυστα το σύνολο του ελληνικού λαού .
Αυτά μαρτυρούν
|
|
του ΣΥΡΙΖΑ στη μεσαία τάξη δεν περιορίζεται μόνο στην αβάσταχτη φορολογία που έχει επιβάλει , ώστε να κατορθώσει κάποια στιγμή να προλεταριοποιήσει την Κοινωνία , αλλά χρησιμοποιεί και σαν εργαλείο αφαίμαξης των ήδη απισχνασμένων εισοδημάτων τους τις ασφαλιστικές εισφορές – και μάλιστα με τρόπο καταχρηστικό .
Όπως επισημαίνεται σε δήλωση του Τομεάρχη Εργασίας , Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Νέας Δημοκρατίας , βουλευτή Κυκλάδων , κ . Γιάννης Βρούτση « η
τέταρτο συνεχόμενο μήνα - να πληρώνουν άδικα πολύ υψηλότερες εισφορές από αυτές που τους αναλογούν ». Αυτό
|
συμβαίνει επειδή με βάση το νόμο Κατρούγκαλου - Αχτσιόγλου το ύψος των
ασφαλιστικών εισφορών εξαρτάται από το εισόδημα ! Ενώ λοιπόν οι εισφορές θα έπρεπε να προσδιορίζονται με βάση τις απολαβές του 2016 , εξακολουθούν να υπολογίζονται με βάση το
εισόδημα του 2015 ! Με το δεδομένο , όμως οτι τα εισοδήματα του 2016 είναι μειωμένα κατά 900 εκ . ευρώ σε σχέση με το 2015 , σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία , οι συμπολίτες μας που βρέθηκαν στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ θα πληρώσουν εισφορές για απολαβές που δεν είχαν , ούτε απέκτησαν ποτέ .
Κι ενώ ο χειμώνας έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του με σφοδρά κύματα κακοκαιρίας η Κυβέρνηση δεν έχει ξεκαθαρίσει τι πρόκειται να κάνει με το επίδομα στο πετρέλαιο θέρμανσης . Το κονδύλι για το επίδομα το 2014 ήταν
|
210 εκατ . ευρώ , ενώ πέρυσι είχε μειωθεί στο μισό . Δημοσιεύματα που κάνουν αναφορά για περαιτέρω μείωση του κονδυλίου δεν έχουν διαψευστεί από το οικονομικό επιτελείο . Γι ’ αυτό και 18 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσαν ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών , με την οποία ζητούν από την κυβέρνηση « να ξεκαθαρίσει την πολιτική της σχετικά με το επίδομα στο πετρέλαιο θέρμανσης , δεδομένου ότι βρισκόμαστε ήδη στο Νοέμβριο και , για πολλά νοικοκυριά , η χορήγηση του επιδόματος αποτελεί ζήτημα επιβίωσης ».
Αυτή είναι η πρώτη φορά Αριστερά …
* Γραμματέας Σχέσεων Κοινωνίας - Κόμματος στη Νέα Δημοκρατία
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
της Άννας Στεργίου *
Πολύς λόγος έγινε το τελευταίο διάστημα για την ανομία και μάλιστα έγιναν και δυο απανωτές συζητήσεις για το ίδιο θέμα στη Βουλή , σ΄ επίπεδο αρχηγών κομμάτων . Η Νέα Δημοκρατία , το Ποτάμι αλλά και άλλοι θεσμικοί παράγοντες έθιξαν πολλές φορές το θέμα του Ρουβίκωνα , της ανομίας στα Εξάρχεια κ . ο . κ . Το ίδιο θέμα θίχτηκε κι από τις στήλες του Προφήτη σε προηγούμενο φύλλο .
|
Όμως είναι πράγματι το πρόβλημα ο Ρουβίκωνας ; Αν εξαφανίζονταν ως δια μαγείας τα Εξάρχεια θα είχαμε λύσει το πρόβλημα της εγκληματικότητας στη χώρα ; Θα ήταν τουλάχιστον ανόητο να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο . Τα Εξάρχεια είναι ένας πολυπολιτισμικός χώρος , που έχει πολλά προσφέρει στη διακίνηση ιδεών . Έχει δίπλα του |
δύο Πανεπιστήμια και συζητήσεις πολιτικές , που είναι ουσίας . Αντ΄αυτού , το μόνο που ακούγεται κι αναπαράγεται από το μιντιακό σύστημα είναι πως φλέγονται .
Η εγκληματικότητα δεν είναι ξένη προς τις συνθήκες που την παράγουν . Δεν υπάρχει κοινωνία σε όλες τις εποχές , που να μην έχει κρούσματα ανομίας . Η γεωγραφία του χώρου , όπως την ξέραμε μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο έχει αλλάξει . Η εγκληματικότητα έχει αλλάξει χαρακτηριστικά . Νέα κύματα προσφυγιάς , έρχονται να προστεθούν στα παλιά . Η αδυναμία ένταξης των μεταναστών στην Ευρώπη , έχει δημιουργήσει προβλήματα νέες εντάσεις και συγκρούσεις . Παντού ανακατατάξεις με την ελληνική κοινωνία να παλεύει να μείνει όρθια και με τις λιγότερες δυνατές πληγές .
Από τους Γιάννηδες Αγιάννηδες μέχρι τα εγκλήματα λευκού
|
κολλάρου , η απόσταση είναι μεγάλη . Χθες κάποιος με τα χρήματα που έπαιρνε , μπορούσε να ζήσει καλά . Στην εποχή των μνημονίων , δυσκολεύεται να επιβιώσει . Χθες μπορούσε να φτιάξει κάτι , ένα σπίτι , ένα μαγαζί . Σήμερα είναι άνεργος , τρέμει για τη δουλειά του , |
κακοπληρωμένος . Μπορεί να μην έχει να καλύψει
τις υποχρεώσεις του , το ρεύμα , το νερό , γιατί οι μισθοί έχουν συρρικνωθεί , στην αγορά έχουν πέσει κανόνια , οι φόροι είναι πολύ περισσότεροι , οι επαγγελματίες , οι αγρότες , οι έμποροι στενάζουν και η Ελλάδα έχει χάσει το 25 % του ΑΕΠ της .
|
Ο ίδιος άνθρωπος που χθες πλήρωνε για το δάνειο |
του , σήμερα δεν μπορεί να το πληρώσει , κάνει δόσεις , διακανονισμούς και φοβάται . Τα παιδιά του φεύγουν στο εξωτερικό . Ποιος θα πείσει έναν άνθρωπο που χάνει το σπίτι του , να μην εμποδίσει τον πλειστηριασμό ; Θα ήταν παράνομο ; Σύμφωνα με τη νομοθεσία Ναι . Άδικο ; Με το κοινό περί Δικαίου
αίσθημα όχι .
Η ιστορία της Ηρειάνας για την οποία φωνάζει ο Ρουβίκωνας και έφτασε ως το κατώφλι της Βουλής , δεν είναι έξω από την διαδικασία τη θεσμική . Πόσοι και πόσοι χρωστούν στο ελληνικό Δημόσιο αλλά μένουν στο απυρόβλητο , γιατί έχουν πλάτες ; Δεν υπήρξε δίκη για παραδικαστικό κύκλωμα ;
|
Ποιος θα φανταζόταν μέχρι πριν λίγα χρόνια πως ο Ιωάννης Διώτης θα καταδικαζόταν σε 10 χρόνια ποινή φυλάκισης με αναστολή ; Και για πόσους πολίτες θα εφαρμοζόταν 10ετής αναστολή της ποινής ; Ας μη γελιόμαστε . Πρώτοι οι δικαστές πρέπει να κάνουν αυτοκάθαρση .
Η Δικαιοσύνη πρέπει να βασίζεται σε αδιάσειστα στοιχεία , όχι σε θεωρίες συνομωσίας . Τα στοιχεία καταδικάζουν κάποιον . Το νομικό μας σύστημα , που βασίζεται σ΄ ένα φιλελεύθερο Σύνταγμα , δικαίως θέλει αποδείξεις όχι ενδείξεις . Θέλει νόμους που δεν θα είναι παράλογοι κι αντιφατικοί ( κι αυτό οφείλει να το πράξει η πολιτεία ) αλλά οι οποίοι θα εφαρμόζονται για όλους ικανοποιώντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα . Οι δικαστές δεν μπορούν να συναινούν σιωπηρά σε νόμους , που κόβουν δικαιώματα από τους πολίτες αλλά αφήνουν τον εαυτό τους και τα εργασιακά κεκτημένα τους στο απυρόβλητο . Διότι , και οι κρίνοντες κρίνονται …
* Η Άννα Στεργίου είναι κοινοβουλευτική σ υ ν τ ά κ τ ρ ι α - συγγραφέας
|