Σε μία εντυπωσιακή ανακοίνωση που έγινε πριν από ένα μήνα από μια
ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Έλληνα αστροφυσικό Angelos Tsiaras
αναφέρθηκε ο εντοπισμός υδρατμών στην ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη K2-
18b με βάση τις παρατηρήσεις που έκαναν με το Διαστημικό Τηλεσκόπιο
Hubble το 2016 και το 2017. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ομάδας ο
πλανήτης αυτός, ανακαλύφτηκε το 2015 από το διαστημικό τηλεσκόπιο
Kepler, έχει μάζα 8-9 φορές την μάζα της Γης και περιφέρεται γύρω από ένα
ψυχρό κόκκινο άστρο νάνο φασματικού τύπου Μ3 σε απόσταση 124 ετών
φωτός από τη Γη προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα. Παρ’
όλο που ο πλανήτης αυτός βρίσκεται στην επονομαζόμενη κατοικήσιμη ζώνη
του μητρικού του άστρου, οι ακτινοβολίες που εκπέμπονται από το άστρο του
είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες και μάλλον αποκλείουν την δημιουργία κάποιου
είδους ζωής στην επιφάνειά του.
Η δυνατότητα εντοπισμού της ατμόσφαιρας ενός εξωηλιακού πλανήτη είναι
ιδιαίτερα σημαντική γιατί από την χημική σύσταση της ατμόσφαιρας
μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα κατά πόσο ένας πλανήτης είναι
δυνητικά κατοικισμός κι αν έχει κάποιο είδος ζωής πάνω του. Αυτό σημαίνει
ότι στην αναζήτησή μας για την ύπαρξη ζωής θα πρέπει να περιοριστούμε
μόνο σε άστρα με επιφανειακή θερμοκρασία από 3.500 έως 7.500 βαθμούς
Κελσίου γιατί μόνο αυτού του είδους τα άστρα μπορούν να ζήσουν μερικά
τουλάχιστον δισεκατομμύρια χρόνια ώστε να δοθεί στους πιθανούς πλανήτες
τους η ευκαιρία να δημιουργήσουν ζωή πάνω τους. Ένα κατάλληλο άστρο,
όμως, θα πρέπει επίσης να διαθέτει και κάποιον ή κάποιους πλανήτες στην
επιφάνεια των οποίων να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή, αφού στο είδος ζωής
που γνωρίζουμε το υγρό νερό είναι ένα απαραίτητο συστατικό για την
δημιουργία και την συντήρησή της. Τα τελευταία, μάλιστα, χρόνια οι τεχνικές
ανακάλυψης νέων εξωηλιακών πλανητών έχουν προχωρήσει πάρα πολύ με
αποτέλεσμα να μπορούμε πλέον να εντοπίσουμε πλανήτες με μέγεθος
παρόμοιο με το μέγεθος της Γης.
Ένας νέος πλανήτης, για παράδειγμα, που ανακαλύφτηκε με τις νέες τεχνικές
έχει μάζα 5,5 φορές την μάζα της Γης και εντούτοις εντοπίστηκε παρ’ όλο
που βρίσκεται σε απόσταση 20.000 ετών φωτός προς την κατεύθυνση του
κέντρου του Γαλαξία μας. Ο πλανήτης αυτός περιφέρεται γύρω από ένα
άστρο με μάζα 20% την μάζα που έχει ο Ήλιος, πρόκειται όμως για έναν
παγωμένο πλανήτη αφού η επιφάνειά του έχει θερμοκρασία 220 βαθμών
Κελσίου κάτω του μηδενός. Παρ’ όλο που τέτοιοι παγωμένοι πλανήτες είναι
αδύνατον να διαθέτουν τις συνθήκες εκείνες που θα τους επέτρεπαν την
δημιουργία ζωής πάνω τους, εντούτοις οι διάφοροι ειδικοί ερευνητές
ελπίζουν ότι σύντομα θα κατορθώσουν να εντοπίσουν και αρκετούς νέους
πλανήτες στη λεγόμενη “κατοικήσιμη ζώνη” διαφόρων άστρων όπου η
επικρατούσα θερμοκρασία θα μπορούσε να επιτρέψει την ύπαρξη νερού σε
υγρή μορφή και άρα την δημιουργία και ανάπτυξη ζωής.
Μία άλλη διαπίστωση που έγινε τελευταία είναι αντίθετη όλων όσων
υπολογίζαμε μέχρι τώρα σχετικά με την ύπαρξη πλανητών γύρω από διπλά ή
πολλαπλά αστρικά συστήματα. Μία διερεύνηση των πρώτων εξωηλιακών
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/
98