13
Στην εργασία τους (paper) "Αριθμητικές προσομοιώσεις αιολικών
πρωτοπλανητικών νεφελωμάτων - Ι. στην εγγύς υπέρυθρη εκπομπή"
(Numerical simulations of wind-driven protoplanetary nebulae – I. near-
infrared emission), η οποία δημοσιεύθηκε από την Βασιλική Αστρονομική
Εταιρεία στις 12 Σεπτεμβρίου του 2019, ο καθηγητής Michael Smith και ο
διδακτορικός φοιτητής Igor Novikov ανακάλυψαν αυτό το ζωτικής σημασίας
σύνδεσμο ο οποίος έλειπε έως τώρα. Με τη διεξαγωγή δισδιάστατης (2-D )
μοντελοποίησης στον υπερυπολογιστή τους, τον Forge, ο οποίος
χαρτογράφησε το πρότυπο (δομή) του φωτός που εκπέμπεται από τα αστέρια
κάτω από διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες, η ερευνητική ομάδα
κατάφερε να κατανοήσει πώς μεταφέρεται το υλικό που εκτοξεύεται από μια
έκρηξη υπερκαινοφανούς, καθώς και πώς το υλικό αυτό αναμιγνύεται με
διαστρικό αέριο για να σχηματίσει νέα αστρονομικά αντικείμενα.
Για πρώτη φορά, οι φυσικοί προσομοίασαν τον λεπτομερή σχηματισμό
του πρώτο-πλανητικού νεφελώματος. Αυτά είναι αστρονομικά αντικείμενα
που αναπτύσσονται κατά την αργή εξέλιξη ενός αστεριού. Έγινε
μοντελοποίηση του σχηματισμού του κελύφους των υλικών που
απελευθερώνεται καθώς το αστέρι γερνάει. Αυτά τα κελύφη
σχηματίζουν πλανητικά νεφελώματα ή δακτυλιοειδή νέφη αερίου και
σκόνης, τα οποία είναι ορατά στον νυχτερινό ουρανό.
Η μελέτη αποκάλυψε πως το αέριο και η ενέργεια που απελευθερώνονται από
τα αστέρια επιστρέφονται στο σύμπαν, καθώς και με ποιες μορφές
συναντάται η ενέργεια αυτή.
Στη μελέτη αυτή διαπιστώθηκε ότι τα στοιχεία που παράγονται
από τα νεκρά αστέρια μεταφέρονται μέσω μιας διαδικασίας
κατακερματισμού και ανακυκλώνονται σε νέα αστέρια και
πλανήτες.
Ο καθηγητής Smith είπε: "Αρχικά, μας άρεσαν τα αποτελέσματα των
προσομοιώσεων μας. Χρειαζόταν να καταλάβουμε τι συμβαίνει με τα
εξαφανισμένα κελύφη από τους υπό θάνατο ερυθρούς γίγαντες.
Προτείναμε ότι τα κελύφη αυτά πρέπει να είναι προσωρινά, καθώς αν
παρέμειναν άθικτα, η ζωή δεν θα μπορούσε να υπάρξει στο σύμπαν μας
και οι πλανήτες μας θα ήταν ακατοίκητοι.
"Τα κελύφη δεν είναι ομοιόμορφα. Τα περισσότερα είναι πιθανό να είναι
ψυχρά και μοριακά. Διασπώνται σε προεξέχοντα "δάχτυλα" και έτσι
χάνουν την ακεραιότητά τους. Αντίθετα, τα θερμά ατομικά κελύφη
παραμένουν άθικτα. Αυτό παρέχει ζωτικές ενδείξεις για το πώς
μεταφέρονται και επαναχρησιμοποιούνται ο Άνθρακας και άλλα υλικά στο
σύμπαν μας. Ο πολιτισμός μας υφίσταται όταν η παραγωγή
ανακυκλωμένου υλικού είναι στο υψηλότερο σημείο. Αυτό δεν είναι
τυχαίο..."
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/