ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
Tu-22M3Μ Ολική Επαναφορά
εγκατάσταση του συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου «Miass» αντί οπλισμού, με το «Backfire» να διαθέτει κεραίες περιμετρικά της ατράκτου και
τα ηλεκτρονικά τού συστήματος να μεταφέρονται σε ένα σύμμορφο ατρακτίδιο στην κοιλιά του. Εναλλακτικά, για την αντικατάσταση των Tu-16P
προτάθηκε και δοκιμάστηκε το Il-76PP ως φορέας του συστήματος «Dandish». Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις οι προσπάθειες αποδείχθηκαν
είτε ανεπαρκείς είτε με μεγάλες τεχνικές δυσκολίες (παροχή ηλεκτρικής
ενέργειας) και εγκαταλείφθηκαν. Έτσι τα Tu-22M3 συνέχισαν να επιχειρούν με Tu-16P.
Μια άλλη έκδοση του «Backfire» ήταν το αναγνωριστικό Tu-22MR, το
οποίο αντίθετα με το στρατηγικό αναγνωριστικό Tu-22R (izdeliye 45.09)
κατασκευάστηκε για να καλύψει ανάγκες του Σοβιετικού Ναυτικού για
παροχή πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο (ειδικά για τη θέση των αμερικανικών ομάδων αεροπλανοφόρων), που δεν μπορούσαν να τις παρέχουν άλλα μέσα της περιόδου, όπως οι δορυφόροι. Το πρωτότυπο με
πρόσθιο ραντάρ Leninets Obzor-MR, SLAR Shompol M202, ESM Tangazh
SRS-13, σαρωτή IR Osen και συγκρότημα φωτομηχανών (A-81, A-84 και
AP-402) πέταξε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1985 και στη συνέχεια -ανάμεσα στο 1989 και το 1993 (οπότε τερματίστηκε συνολικά η παραγωγή)- κατασκευάστηκαν για τον συγκεκριμένο ρόλο 10-12 επιπλέον
αεροσκάφη.
Δύο άλλες εκδόσεις του αεροσκάφους αφορούν πειραματικά μοντέλα
που δεν πέρασαν ποτέ σε παραγωγή. Το Tu-22M4 (izdeliye 45.04) άρχισε να