ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Mirage 2000 , νέο επιχειρησιακό πλαίσιο
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Mirage 2000 , νέο επιχειρησιακό πλαίσιο
Τα ατρακτίδια ASTAC αναζητούν πάντα νέους φορείς , αν και σύμφωνα με την ΠΑ τα M2000 κρίνονται ακατάλληλα . ( Φωτογραφία Swingwing )
των A-7 . Το Mirage 2000E ήταν η εξαγωγική έκδοση πολλαπλών ρόλων του M2000C ( του μαχητικού αεράμυνας με το ραντάρ RDI ) που είχε υιοθετήσει η Armee de l ’ Air . Επομένως , οι διαμορφώσεις αέρος-εδάφους υφίστανται σε όλα τα εξαγωγικά μοντέλα , αν και κάποιες πηγές στο παρελθόν ισχυρίζονταν ότι η μετάπτωση του ραντάρ στο μοντέλο RDM-3 για την επίλυση των ανεπαρκειών που είχε επισημάνει η ΠΑ , είχε αφαιρέσει αυτές τις δυνατότητες από τα ελληνικά αεροσκάφη . Να σημειώσουμε ενδεικτικά ότι στους πρόσθιους κοιλιακούς των M2000C που επιχειρούσαν στη Βοσνία , φέρονταν βόμβες γενικής χρήσης Mk82 , σε swing ρόλο μαζί με τις μεγάλες δεξαμενές των 2000 λίτρων ( των M2000Ν / D / -5F , για τις οποίες δεν ήταν αρχικά πιστοποιημένα ), προσδίδοντάς τους μεγάλη ακτίνα δράσης . Αντίστοιχα όλα τα Μ2000 έχουν τη δυνατότητα να φέρουν συμβατικές βόμβες σε όλους τους πυλώνες τής ατράκτου , ενώ στον κεντρικό , στους εμπρός κοιλιακούς και τους εσωτερικούς πυλώνες της πτέρυγας έχουν επιπρόσθετα δυνατότητα μεταφοράς βομβών κατευθυνόμενων με λέιζερ , όπως τα περουβιανά M2000P με ισραηλινές LGB ή τα M2000Ν / D με Paveway . Στον κεντρικό μάλιστα κοιλιακό πυλώνα και στις πτέρυγες έχουν και τη δυνατότητα χρήσης του διπλού φορέα AUF2 της Rafaut με μέγιστο φορτίο 2x1.105 λιβρών υπό μέγιστη ταχύτητα 600 κόμβων . Με τον παραπάνω πυλώνα τα Μ2000 μπορούν με μία κοιλιακή δεξαμενή να φέρουν 6 LGB ( 2x2 στους δύο πτερυγικούς φορείς και στους 2 πρόσθιους κοιλιακούς ) με 2 βόμβες ελεύθερης πτώσης στους πίσω . Με 2 δεξαμενές καυσίμου μπορούν να φέρουν 2 LGB στον κεντρικό πυλώνα , 4 στους αντίστοιχους της ατράκτου και 2 πυραύλους για αυτοπροστασία και στις δύο περιπτώσεις . Επιστρέφοντας όμως στην ιδέα της μετάπτωσης του ρόλου των EG-SG3 / BG να υπογραμμίσουμε πρώτα απ ’ όλα ότι η ΠΑ δεν έχει … έλλειψη μαχητικών με δυνατότητες αέρος-εδάφους . Συμβαίνει μάλιστα το ακριβώς αντίθετο ! Άρα , μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο ενισχυτικά στην αναζήτηση νέου επιχειρησιακού πλαισίου για τα ανεπαρκή πλέον στον εναέριο αγώνα Mirage 2000 « πρώτης γενιάς ». Μια άλλη πρόταση που ακούγεται συχνά είναι η μεταφορά έργου στα EG- SG3 / BG από τα άλλα μαχητικά της ΠΑ , ειδικά από τα -5Mk2 που είναι « υπερφορτωμένα » όντας τα τελευταία και τα ικανότερα αναχαιτιστικά στο ελληνικό οπλοστάσιο ( αλλά και στο Αιγαίο γενικότερα ). Θεωρητικά τα EG-SG3 / BG θα μπορούσαν να αποκτήσουν τη δυνατότητα εκτόξευσης Scalp , δεδομένου ότι η υποδομή στο αεροσκάφος ( Τotem 3000 ) υφίσταται και η προσθήκη αρτηρίας μεταφοράς δεδομένων στον κεντρικό κοιλιακό πυλώνα είναι μια εύκολη διαδικασία . Έτσι τα Mirage 2000 « πρώτης γενιάς » θα μπορούσαν να μετατραπούν σε πλατφόρμες ειδικών ρόλων ως φορείς Scalp / Exocet . Ενώ όμως μια τέτοια εξέλιξη είναι ίσως τεχνικά εφικτή , πλατφόρμες σε τέτοιους ρόλους , ειδικά της υποστρατηγικής κρούσης , θα πρέπει απαραίτητα να έχουν δυνατότητα αυτοάμυνας και μάλιστα BVR , γιατί διαφορετικά θα απαιτούν συνοδεία . Έτσι η βασική αδυναμία των EG-SG3 / BG που προαναφέρθηκε , δηλαδή η έλλειψη δυνατότητας εμπλοκής στόχων πέραν του ορίζοντα , αναδύεται και πάλι ως αρνητικός παράγοντας . Θα μπορούσαν όμως τα παλαιά Mirage 2000 να αναλάβουν και άλλες αποστολές ; Στη Γαλλική Αεροπορία , όταν τα Mirage F . 1C έπαψαν να είναι αξιόμαχα σε ρόλο αεράμυνας , μετέπεσαν σε άλλους ρόλους , συμπεριλαμβανομένων αυτών της αναγνώρισης και συλλογής ηλεκτρονικών πληροφοριών ELINT . Στην περίπτωση της ΠΑ , τα ατρακτίδια ELINT ASTAC αναζητούν εδώ και καιρό νέες πλατφόρμες και τα EG-SG3 / BG αποτελούν φυσικά βασική υποψηφιότητα . Αναφέρεται βέβαια ότι μελέτη της ΠΑ τα ανέδειξε ακατάλληλα , καθώς « ο διαχωρισμός του αναρτημένου ατρακτιδίου από το έδαφος , ειδικά στη φάση τής προσγείωσης και τη στιγμή τής συμπίεσης των αποσβεστήρων των σκελών , είναι πολύ μικρός με κίνδυνο να χτυπήσει το ASTAC στον διάδρομο ». Θα πρέπει να σημειωθεί βέβαια ότι το ατρακτίδιο έχει ήδη πιστοποιηθεί τόσο σε Mirage 2000-5 όσο και σε Mirage 2000D , αν και ίσως το σύστημα προσγείωσης των βαρύτερων αυτών μοντέλων να έχει μικρότερες διαδρομές συγκριτικά με τα Mirage 2000B / E . Τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να αναλάβουν ρόλο αναγνώρισης με κατάλληλα ατρακτίδια , αντικαθιστώντας έτσι πλήρως τα RF-4E . Τον ρόλο όμως αυτόν έχουν ήδη αρχίσει να αναλαμβάνουν τα F-16 μέσω των DB-110 , στη διάσταση της δημιουργίας καταλόγων « στρατηγικών » στόχων από τον καιρό της ειρήνης . Αναγκαστικά στο μέλλον θα αναλάβουν και τον ρόλο της « τακτικής » αναγνώρισης στο πεδίο της μάχης με μεταφορά ατρακτιδίων υποδεέστερων δυνατοτήτων από αυτά της Goodrich , από αεροσκάφη που αποτελούν μέρος του « πακέτου » COMAO . Επομένως , η επιδίωξη της αντικατάστασης του RF-4Ε από ένα άλλο αεροσκάφος « ειδικού ρόλου » δεν είναι κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση . Στο ίδιο μήκος κύματος της αναζήτησης νέου επιχειρησιακού πλαισίου , η συρρίκνωση της Γαλλικής Αεροπορίας και ειδικά του στόλου όλων των τύπων M2000 θα μπορούσε να δώσει ευκαιρίες στην ΠΑ . Για παράδειγμα , η απόκτηση ατρακτιδίων εναερίου ανεφοδιασμού όπως το Intertechnique 231-300 που χρησιμοποιεί η Armee de l ’ Air , θα έδινε νέες δυνατότητες στα EG-SG3 / BG . Με την υπόθεση ότι μπορούν να μεταφερθούν από τα ελληνικά Mirage 2000 ,
24 02 / 2015