ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
Anatolian Eagle 2015
της Ουάσιγκτον περιέλαβε και το θέμα των F-16. Έτσι,
έπειτα από μια μακρά περίοδο διαπραγματεύσεων, τον
Μάρτιο του 2005 το Ισλαμαμπάντ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αγοράσει καινούργια F-16 Block 52+ και οι
ΗΠΑ ανταποκρινόμενες συμφώνησαν να παραχωρήσουν
στο πλαίσιο του νέου αυτού εξοπλιστικού προγράμματος,
γνωστού ως Peace Drive Ι, τα 26 εναπομείναντα F-16
PGIII/IV. Ο αρχικός όμως σχεδιασμός για 48 καινούργια
Fighting Falcon αναχαιτίστηκε από τους καταστροφικούς
σεισμούς που συνέβησαν στο Πακιστάν εκείνη τη χρονιά.
Τελικά στις 28 Ιουνίου 2006 η DSCA γνωστοποίησε στο
κογκρέσο την πιθανή πώληση 36 F-16 με υποστήριξη,
εκπαίδευση και ανταλλακτικά ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Πακιστάν. Την ίδια ημέρα υπήρξαν και
δύο επιπλέον γνωστοποιήσεις: μία για «πακέτο» όπλων
ύψους 500 εκατομμυρίων δολαρίων και μία για 60 συλλογές εκσυγχρονισμού MLU F-16A/B ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Στη συνέχεια όμως το συμβόλαιο
Peace Drive Ι που υπεγράφη για τα νέα F-16 Block 52+
αφορούσε μόνο σε μια πρώτη παρτίδα 18 αεροσκαφών
(12 F-16C και 6 F-16D) τα οποία παραδόθηκαν την περίοδο 2010-2012, ενώ η άσκηση της προαίρεσης για τα 18
επιπλέον εκκρεμεί.
Το πακιστανικό πρόγραμμα F-16A/B MLU, που αναφέρεται από κάποιες πηγές ως Peace Drive II, υλοποιήθηκε
από την τουρκική ΤΑΙ και αφορά σε 41 αεροπλάνα (20
F-16A και 22 F-16B), δηλαδή στο σύνολο του στόλου
των αρχικών Fighting Falcon της PAF (όταν υπεγράφη
η σχετική σύμβαση τον Ιούνιο του 2009). Σύμφωνα με
τη γνωστοποίηση της DSCA στο κογκρέσο, ο εκσυγχρονισμός MLU περιλαμβάνει ραντάρ AN/APG-68 (V)9 με
δυνατότητα SAR, σκοπευτικό/προβολικό σύστημα επί
κάσκας (JHMCS), προηγμένο IFF AN/APX-113, εκτοξευ-
42
08/2015
Το σύνολο των
εκσυγχρονισμένων F-16 και
Terminator είναι πλέον φορείς Roketsan
SOM (Stand Off
Missile) στις εκδόσεις SOM-A
και SOM-B1.
τές αναλωσίμων ΗΠ AN/ALE-47, συγκρότημα ασφαλών επικοινωνιών Have
Quick I/II καθώς και συμβατότητα/δυνατότητα μεταφοράς διαφόρων συστημάτων (ατρακτιδίου στόχευσης Sniper, φορέα φωτομηχανών αναγνώρισης
DB110, καταγραφικής υποδομής εκπαίδευσης ACMΙ κ.ά.) Αρχική πρόθεση
του Πακιστάν ήταν οι εργασίες τού εκσυγχρονισμού να πραγματοποιηθούν
στο PAC (Pakistan Aeronautical Complex) με τουρκική βοήθεια και μετά την
εκπαίδευση Πακιστανών τεχνικών στην ΤΑΙ σε τρία πρώτα αεροσκάφη. Η αμερικανική κυβέρνηση όμως δεν έδωσε τη σχετική έγκριση ανησυχώντας για
τη στενή σχέση του βιομηχανικού συγκροτήματος με την Κίνα, καθώς εκεί συναρμολογείται και το JF-17. Οι εργασίες εκσυγχρονισμού στην ΤΑΙ ξεκίνησαν
τον Οκτώβριο του 2010 και το τελευταίο αεροπλάνο παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014.
Μέρος της αναβάθμισης, αν και σε ξεχωριστή διαδικασία, αποτέλεσε η ολοκλήρωση στα F-16A/B MLU του παρεμβολέα σε ατρακτίδιο AN/ALQ-211(V)9
AIDEWS (Advanced Integrated Defensive Electronic) της Exelis Inc ύστερα
από σχετικές δοκιμές στην Edwards Air Force Base. Με την ολοκλήρωσή
τους η Πακιστανική Αεροπορία προχώρησε την Άνοιξη του 2012 σε παραγγελία 16 ατρακτιδίων με κόστος 45 εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία συνεργάζονται με το RWR ALR-69 για τη δημιουργία ολοκληρωμένου συστήματος
αυτοπροστασίας.
Ο στόλος Fighting Falcon της PAF ενισχύθηκε το 2014 με την προμήθεια 13
πλεονασματικών F-16A/B Block 15 ADF από τη Βασιλική Αεροπορία της
Ιορδανίας. Τα 9 μονοθέσια και 4 διθέσια μαχητικά είχαν αρχικά αποκτηθεί
μεταχειρισμένα από τα αποθέματα της USAF και είναι γενικά αντίστοιχα των
F-16 OCU. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, το Πακιστάν εξετάζει την περίπτω ση εκσυγχρονισμού τους στο επίπεδο MLU, αν και το σχετικό πρόγραμμα
δεν φαίνεται να μπορεί να χρηματοδοτηθεί αυτή τη στιγμή. Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι το σύνολο του υπόλοιπου πακιστανικού στόλου (σχεδόν 60 F-16)
έχει πλέον πλήρεις δυνατότητες να επιχειρεί νύχτα και με όπλα ακριβείας,
από τα οποία η PAF αυξάνει συνεχώς τα αποθέματά της σε ατρακτίδια Sniper
LGB αλλά και τελικά JDAM. Η Πακιστανική Αεροπορία είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη και με τα ατρακτίδια DB110 στο ρόλο της τακτικής αναγνώρισης και
αποκάλυψης στόχων στον αγώνα της κατά των ταλιμπάν. Τα F-16 με τις νέες