ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Anatolian Eagle 2015
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Anatolian Eagle 2015
Η Anatolian Eagle 2015-1 ( ΑΕ 2015-1 ) που πραγματοποιήθηκε στο AETC ( Anatolian Eagle Training Center ) από τις 8 έως και τις 19 Ιουνίου έπεσε « θύμα » της κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής , καθώς αρκετές από τις ΝΑΤΟϊκές αεροπορίες που είναι συχνοί επισκέπτες του Ικονίου είχαν δεσμεύσεις σε επιχειρήσεις κατά του ISIL . Το ίδιο ίσχυε και για τις περισσότερες αεροπορίες της περιοχής του Κόλπου , που τα τελευταία χρόνια δεν έχαναν την ευκαιρία της συνεκπαίδευσης στην Τουρκία . Φέτος όμως απουσίαζαν όχι μόνο επειδή αυτές συνεισφέρουν στον αγώνα κατά των τζιχαντιστών , αλλά και για τον επιπλέον λόγο της συμμετοχής τους στην επιχείρηση « Decisive Storm » κατά των Houthis στην Υεμένη υπό τη σαουδαραβική ηγεσία . Έτσι η ΑΕ 2015-1 θα ήταν μία από τις μικρότερες της τελευταίας δεκαετίας , όμως την κατάσταση « έσωσε » η συμμετοχή των 12 F-15C / D της 493 FS από την 48 η Πτέρυγα του Lakenheath και των 8 Typhoon FGR4 / T3 της XI Μοίρας από το Coningsby ( που ήταν και η περυσινή συμμετοχή της RAF ). Βέβαια , η αμερικανική παρουσία με την έντονη κινητικότητα επισκέψεων Αμερικανών αξιωματούχων ήταν φανερό ότι έστελνε μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις , κάτι που επιβεβαιώθηκε και στην πράξη λίγες εβδομάδες αργότερα με τη ραγδαία αναβάθμιση του ρόλου της Άγκυρας στην κρίση που μαίνεται στην ευρύτερη περιοχή . Η ισπανική συμμετοχή ήταν μικρή , με έξι EF-18M της Ala 15 από τη Σαραγόσα , καθώς τα EF-2000 / T Tifon που είχαν έλθει πέρυσι , εξάντλησαν τις δυνατότητες ανάπτυξης μετά την τετράμηνη αποστολή τους στην Baltic Air Policing στην αρχή του χρόνου . Τέλος , παρόντα ήταν και έξι
F-16 Block 40TM του 142 Filo . Το γεγονός ότι όλα τα τουρκικά Fighting Falcon έχουν « φορέσει » εμβλήματα μονάδων τα κάνει άμεσα αναγνωρίσιμα . πακιστανικά F-16 A / B MLU της 9 ης Μοίρας υπό την 38 η Πτέρυγα από τη βάση Mushaf , τακτικοί συμμετέχοντες σε Anatolian Eagle , που όμως επέστρεψαν για να επιδείξουν τις αναβαθμισμένες δυνατότητές τους μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος εκσυγχρονισμού Peace Drive ΙΙ ( βλέπε παρακάτω ). Η τουρκική συμμετοχή αφορούσε σε 42 συνολικά F-16C / D από τις 131 / 132 Filo ( 3 AJEU , Ικόνιο ), 141 / 142 Filo ( 4 AJU , Akinci / Άγκυρα ), 151 / 152 Filo ( 5 AJU , Μερσίνα ), 161 / 162 Filo ( 6 AJU , Μαντίρμα ), 181 / 182 Filo ( 8 AJU , Ντιγιαρμπακίρ ) και 191 Filo ( 9 AJU , Μπαλίκεσιρ ). H 142 Μοίρα « Ceylan » που διαθέτει όλες τις εκδόσεις F-16 σε τουρκική υπηρεσία ( και έχει ρόλο OCU ) αποτελούσε την εχθρική απεικόνιση RED AIR . Η συγκεκριμένη Μοίρα δεν έχει αποποιηθεί τον τακτικό επιχειρησιακό ρόλο της και είναι η μονάδα που αξιοποιεί τα ατρακτίδια αναγνώρισης DB110 . Στον ρόλο της κρούσης οι 111 & 171 Filo από το Εσκισεχίρ και τη Μαλάτεια διέθεσαν συνολικά 12 F-4E-2020 . KC-135R της ΤΗΚ και ένα Airbus A310 MRTT της Luftwaffe κάλυψαν τις ανάγκες του εναερίου ανεφοδιασμού κυρίως για την εχθρική απεικόνιση και για τα αεροπλάνα έγκαιρης προειδοποίησης , τα οποία ήταν τουρκικά EW-7T ( 131 Filo « Ejder » -Δράκος ) και 2 ΝΑΤΟϊκά E-3A . Υποστήριξη και υλοποίηση επεισοδίων CSAR παρείχαν 2 CN235M-100 και AS . 532 Cougar . Επίσης για πρώτη φορά σε διεθνή Anatolian Eagle υπήρχε συμμετοχή του τουρκικού ναυτικού και της αεροπορίας του τουρκικού στρατού ( 2 Sikorsky S-70-A28E και 2 T-129 ). Οι εξελίξεις στην ΤΗΚ Μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις στην τουρκική αεροπορία από την περυσινή αναφορά μας έχει να κάνει με την αναδιοργάνωση Μοιρών , που την περίοδο αυτή σχετίζονται με τα F-4E . Στις 12 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η τελευταία πτήση Phantom της 112 Μοίρας « Seytanlar » στην 1 AJU στο Εσκισεχίρ , καθώς η μονάδα διαλύθηκε και το προσωπικό μαζί με τα αεροπλάνα της μεταφέρθηκαν στην « ομόσταυλη » 111 Filo « Panterler ». Να υπενθυμίσουμε ότι η 112 Filo αξιοποιούσε F-4E / TM και μετέπεσε σε Terminator μετά την απόσυρση των τελευταίων τον Ιούνιο του 2012 , όταν παρέλαβαν F-4E-2020 από την 111 Μοίρα . Στις 5 Μαρτίου η 112 Filo έχασε ένα από τα αεροπλάνα της , το
36 08 / 2015