ΑΣΚΗΣΕΙΣ S-300 « Λευκός Αετός 2013 »
ΑΣΚΗΣΕΙΣ S-300 « Λευκός Αετός 2013 »
Το βλήμα φτάνει τα 6 Μαχ με μέγιστο βεληνεκές περί τα 150 χιλιόμετρα , ελάχιστο περί τα 5 χιλιόμετρα και μέγιστο ύψος 27 χιλιόμετρα . Στην αρχή της τροχιάς του κινείται με τον πυραυλοκινητήρα του και στη συνέχεια , φτάνοντας στο μέγιστο της ταχύτητάς του , κατευθύνεται βαλλιστικά , με αρχικές και στη συνέχεια με πιο λεπτομερείς διορθώσεις για την αναχαίτιση και προσβολή του στόχου .
Στόχος τύπου SCRAB II που χρησιμοποιήθηκε για τη βολή .
(« splash ») του στόχου έγινε σε high aspect μεταξύ 30 και 20 χιλιομέτρων . Συγκεκριμένα , ο στόχος κινήθηκε από τα 70 χιλιόμετρα με πορεία εισερχόμενη ( inbound ) προς το πεδίο βολής και , σύμφωνα με τον σχεδιασμό και για λόγους ασφαλείας , μετά την εντολή για εκτόξευση θα δίνονταν τέσσερα ως πέντε δευτερόλεπτα για να αποκτηθεί σταθερή διασύνδεση ( μέσω ζεύξης δεδομένων ) μεταξύ βλήματος και ραντάρ ( βλέπε σχετικό πλαίσιο λειτουργίας S-300 ). Εάν αυτό δεν καθίστατο δυνατόν , για λόγους ασφαλείας στα 11,5 δευτερόλεπτα από την εκτόξευση θα δινόταν εντολή για την αυτοκαταστροφή του βλήματος . Σε αυτή την περίπτωση υπήρχε σε ετοιμότητα - αναμονή ( stand-by ) άλλο βλήμα στον δεύτερο εκτοξευτή για την κατάρριψη του στόχου . Η ίδια αλληλουχία ενεργειών επρόκειτο να πραγματοποιηθεί και από το SHORADS TOR-M1 , εάν και τα δύο βλήματα του S-300 αποτύγχαναν να καταρρίψουν το στόχο . Τελικά , δε χρειάστηκε να γίνει τίποτε από αυτά , καθώς το πρώτο βλήμα κατέστρεψε τον SCRAB II , σημειώνοντας απόλυτη επιτυχία της βολής . Αν και σίγουρα η βολή αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό στην εξέλιξη του θέματος , πέρα από τους … πανηγυρισμούς διαφόρων που εν μία νυκτί ανακάλυψαν … ενίσχυση της ελληνικής αεράμυνας και … ανάληψη πρωτοβουλίας για πρώτη φορά από την εποχή των Ιμίων , δυστυχώς , η σκληρή πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική . Ουσιαστικά , λίγα πράγματα έχουν αλλάξει από την κατάσταση που περιγράφεται σε προηγούμενα σημεία του άρθρου και δεν πρόκειται να αλλάξουν , εάν δεν υπάρξει περαιτέρω μέριμνα για συμφωνία - « πακέτο » με τη ρωσική πλευρά . Σύμφωνα με πληροφορίες , πρόταση τέτοιας συμφωνίας έχει ήδη υποβληθεί στην ελληνική πλευρά και επεκτείνεται και σε μια δεύτερη φάση , αυτή της αναβάθμισης του ελληνικού συστήματος στο επίπεδο PMU-2 , που , αν και εξωτερικά φαίνεται να έχει λίγες αλλαγές με το PMU-1 , εντούτοις ενσωματώνει πολύ μεγάλες βελτιώσεις . Η πρόταση πιθανότατα επαναφέρει στο τραπέζι και την προσθήκη επιπλέον εκτοξευτών ή και ραντάρ για την αύξηση των δυνατοτήτων της « ομπρέλας » προστασίας του συστήματος . Δυστυχώς , ακόμη και το κόστος των στοιχειωδών ενεργειών για να ανακτήσει το σύστημα επιχειρησιακές δυνατότητες είναι σημαντικό και παραμένει αυτή τη στιγμή άγνωστο , εάν στα κονδύλια που εγκρίθηκαν τον περασμένο Οκτώβριο περιλαμβάνεται τέτοια πρόβλεψη . Επιπλέον , όμως , και , ίσως , σημαντικότερο είναι το θέμα του μεσοπρόθεσμου μέλλοντος του συστήματος , ήδη 15 ετών παλαιού από την ημέρα κατασκευής του . Για την εκτίμηση του , βέβαια , απαιτείται μια ξεκάθαρη απάντηση στον σχεδιασμό που υπάρχει σχετικά , διότι 15 χρόνια μετά την εναπόθεση ( γιατί περί αυτού επρόκειτο , εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς ) στην Κρήτη , δε μπορεί να υπάρχει δικαιολογία για προσωρινές καταστάσεις . Απαιτείται , επίσης , και μια ουσιαστική μελέτη κόστους - απόδοσης , εάν στο σύστημα πρόκειται να επενδυθούν οποιαδήποτε χρήματα τη στιγμή που , πρακτικά , δεν υπάρχουν , ενώ και οι επείγουσες ανάγκες για την υποστήριξη κυρίων οπλικών συστημάτων σε όλο το φάσμα των ενόπλων δυνάμεων συσσωρεύονται και γιγαντώνονται . Στο πλαίσιο αυτό , ακόμη και η απόσυρση του συστήματος είναι μια ανοικτή επιλογή που πρέπει να αξιολογηθεί , όπως , όμως , ανοικτή είναι και η εξέταση της πιθανότητας αναβάθμισης και επέκτασής του με την ελάχιστη δυνατή δαπάνη , ειδικά τώρα που η Ρωσία προχωρά σε αναδιοργάνωση και εκσυγχρονισμό της αντιαεροπορικής της « ομπρέλας » με νεώτερα συστήματα S-400 / S-500 . π & δ
16 01 / 2014