θεση ανάθεσης στην τουρκική βιομηχανία της « ολοκλήρωσης ένταξης του συστήματος στο δίκτυο που χρησιμοποιεί η Τουρκική Αεροπορία », τονίζοντας ότι « η ολοκλήρωση θα συμπεριλαμβάνει και τη ΝΑΤΟϊκή υποδομή , καθώς τα σημερινά υφιστάμενα τουρκικά μέσα αεράμυνας είναι πλήρως ενταγμένα σε αυτή ». Ο κος Μπαγιάρ στις δηλώσεις του επισήμανε ότι , πλέον της χαμηλότερης τιμής στην οποία προσφέρθηκαν τα κινεζικά συστήματα , το Πεκίνο ικανοποίησε την απαίτηση για 50 % συμπαραγωγή , ενώ εκτίμησε , μάλιστα , ότι η τελική συμφωνία μπορεί να υπογραφεί μέσα σε έξι μήνες και τα συστήματα να αρχίσουν να παραδίδονται μετά από μια τετραετία . Ο Τούρκος αξιωματούχος επιχειρηματολόγησε , φέροντας ως παράδειγμα αυτό των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και πρώην μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας , που χρησιμοποιούν ακόμη συστήματα σοβιετικής προέλευσης . Συνέχισε , μάλιστα , το συλλογισμό του ότι « δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο ότι ένα μέλος της Συμμαχίας δε μπορεί να αγοράζει όπλα που δεν προέρχονται από χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ », φέροντας … ως παράδειγμα την Ελλάδα τόσο για τους S-300 όσο και για τα άλλα ρωσικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας που διαθέτει . Στους διαδρόμους της έδρας του ΝΑΤΟ κυκλοφορούσαν έντονες οι φημολοεδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία , η μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε τουρκικού εξοπλιστικού προγράμματος . Να υπενθυμίσουμε , ως παράδειγμα , την περίπτωση των επιθετικών ελικοπτέρων , όπου η αρχική επιλογή του AH-1W απορρίφθηκε μετά από μακρόχρονες διαπραγματεύσεις λόγω της αδυναμίας της Bell να εξασφαλίσει αποδέσμευση των πηγαίων κωδίκων και χρήση τουρκικών απαρτίων . Στην περίπτωση του T-LORAMIDS , η αποδέσμευση τέτοιων πληροφοριών θα ήταν αδύνατη για την περίπτωση των Patriot αλλά και πολύ δύσκολη ακόμη και για τα ευρωπαϊκά SAMP / T Aster 30 . Με την τεράστια οικονομική επένδυση που κάνει η Άγκυρα , περιμένει προφανώς πολύ περισσότερα πράγματα από την απλή μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας , ειδικά σε τομείς όπως τα ραντάρ AESA και οι πυραυλοκινητήρες , που θα τη βοηθήσουν και σε άλλα δικά της εξοπλιστικά προγράμματα . Υπό αυτό το πρίσμα η συνεργασία με την Κίνα είναι πολύ πιο ελπιδοφόρα για τους γείτονες . Να βάλουμε επίσης και μια άλλη πιθανή διάσταση της αγοράς HQ-9 , υπενθυμίζοντας ότι το κινεζικό σύστημα διαθέτει και τη ναυτική έκδοση HHQ-9 , που εξοπλίζει τα κινεζικά αντιτορπιλικά κλάσης Type 052C « Lanzhou » με τους
To ραντάρ εμπλοκής HT-233 είναι σύστημα σάρωσης διάταξης φάσης PESA τοποθετημένο πάνω σε όχημα Taian TAS5501 .
γίες , ότι τελικά το μέλλον της ένταξης των τουρκικών πυραύλων θα αποφασιστεί σε πολιτικό επίπεδο . Το ενδεχόμενο , μάλιστα , του αποκλεισμού τους από την πλήρη ενσωμάτωση , ειδικά στον ιστό ALTBMD ( Active Layered Theatre Ballistic Missile Defence ) είναι ανοικτό , είτε de jure είτε - το πιθανότερο - de facto , όπως έγινε και με τους ελληνικούς S-300 . Το θέμα , βέβαια , είναι ότι το ΝΑΤΟ στην αντιβαλλιστική ασπίδα χρειάζεται την Τουρκία περισσότερο από ό , τι η Άγκυρα τη Συμμαχία . Στις ΗΠΑ , πάντως , οι αντιδράσεις είχαν και μια άλλη αφετηρία , το γεγονός ότι η CPMIEC μαζί με μια ομάδα υποκατασκευαστών της συγκαταλέγονται σε εταιρίες που βρίσκονται υπό εμπάργκο απαγόρευσης δραστηριότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες από τ0 2006 . Η απαγόρευση είχε επιβληθεί ως ποινή για την πώληση πυραυλικής τεχνολογίας στο Ιράν , αν και έκτοτε , σύμφωνα με τον ανεξάρτητο οργανισμό « Wisconsin Project on Nuclear Arms Control », η εταιρία έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες εξαγωγές σε αμερικανικές εταιρίες . Το κόστος είναι σίγουρα μια από τις παραμέτρους της τουρκικής επιλογής , αλλά υπάρχουν και άλλες που , ίσως , είναι και σημαντικότερες . Υπό το πρίσμα του δόγματος που αναπτύσσει η τουρκική πολεμική βιομηχανία πυραύλους σε VLS ( vertical launch system ) και τέσσερις στοιχειοκεραίες στην κεντρική υπερκατασκευή , προσφέροντάς τους δυνατότητα αεράμυνας περιοχής . Δυνητικά , ένα εξελικτικό σύστημα τουρκικής κατασκευής θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για τις μελλοντικές τουρκικές φρεγάτες TF2000 . Στη διάσταση που αφορά στη σύσφιξη των σινο-τουρκικών δεσμών στους εξοπλισμούς και την αμυντική βιομηχανία να υπενθυμίσουμε , φυσικά , ότι αυτή πηγαίνει πίσω στη δεκαετία του 1980 και βασίζεται στο γνωστό « τρίγωνο » Άγκυρας - Ισλαμαμπάντ - Πεκίνου . Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε στο θέμα , που έχει καλυφθεί και άλλες φορές από τις σελίδες μας , να υπενθυμίσουμε ότι τη δεκαετία του 1990 η Άγκυρα προχώρησε σε δέσμη συμφωνιών με την Κίνα , αρχικά με το πρόγραμμα ρουκετών Kasirga και την κατασκευή των κινεζικών βλημάτων WS-1A / Β και αμέσως μετά με την CPMIEC για το τακτικό βλήμα B-611 ως J-600T . Αξίζει να υπογραμμιστεί , μάλιστα , ότι το πρόγραμμα Kasirga προέκυψε ακριβώς μετά από αμερικανική άρνηση για παραγωγή στην Τουρκία κατόπιν αδείας του συστήματος M270 MLRS , ενώ η Roketsan πρακτικά γεννήθηκε και εξελίχθηκε μέσα από τη σινο-τουρκική αυτή συνεργασία . π & δ
11 / 2013 11